дойкі — цыцкі ў каровы, казы.
Яна ў мяне аказіла двойню, дойкі па кружцы, яна ў мяне аддоіцца.

дойніца — дойная карова.
У Грышчыхі добрая дойніца, малака ўсім хватаіць.

досвіцце — досвітак.
Ад досвіцця каня шукаю.

досуг — дападлівы паўсюль.
Куды ні павярніся, досуг гэны тут як тут.
(Чуецца - дасягаць.)

дохля — худы, лядашчы, галодны.
Гэта дохлі такія ходзюць каля столу (каты).

драбнасюр — дробязны, скупаваты.
Ён і над запалкай трасецца, драбнасюр, адным словам.

драбняк — малыя дзеці.
У Бурачыхі самы драбняк астаўся, а большыя павырасталі.

драбязлівіцца — раскідвацца па дробязях.
Чаго ты драбязлівішся, лепш бы справу робіў.

драміла, драмлюга — сонны, снулы.
Я такі драміла, што ўсе мяне абганяюць.

драпачыць — танчыць.
А ён польку драпачыць, аж гараць падэшвы.

другацца — грукацца.
Лягла, толькі ўспалася - другаіцца ў вакно.

друза — друз.
Адна друза ляжыць, каб што цэлага.

друка — нязграбная, нягеглая.
Такая друка, дзе паверніцца, там і ўпердніцца.

друкі — азярод, пярэплат.
На друках снапы высахнуць.

дрыгба — топкая зыбістая мясціна, усё узбаўтанае.
Узбіўся пацёмначы ў дрыгбу, як толькі ногі выцягнуў. Квашаніна не застываіць і дрыжыць, як дрыгба.

дрыгі — ногі.
Ляжыць, задраўшы дрыгі.

дрыжака — дрыжыкі, зябікі.
Змёрз на лядзень, без суціху дрыжака б'ець.

дрыль — рыдлёўка.
Дрыль кругом жалезам абсаджана, а сама лапата дзеравянная, ёй добра й біцца й мірыцца.

дрэнчыцца — капрызіцца.
Дамінічка не выспалася, вот яна й дрэнчыцца.

дубіць — біць, лупцаваць.
Жонцы кішкі выпусціў, ён яе й дубіў!