авечка, свойская жвачная жывёліна, якая дае воўну, мяса, малако. агульная назва: авечкі (гавечкі) мн. — асн. мас. г. (Мат. апыт.), авячкі (гавячкі) мн. — зах.-пал.…

алень, дзікая жвачная жывёліна атрада парнакапытных з галінастымі рагамі і кароткім хвастом. агульная назва і назва самца: алень м. — агульн. (Мат. апыт.),…

бабёр, паўводны звер — грызун, які жыве ў лесе каля рэк і іншых вадаёмаў і мае каштоўнае футра. агульная назва і назва самца: бабёр м. — агульн. (Мат. Гарадз.,…

барсук, лясны драпежны пушны звер сямейства куніцавых з вострай мордай і доўгай грубай шэрсцю, які жыве ў норах. агульная назва: барсук м. — агульн. (СПЗБ, ЭПБ,…

вавёрка, невялікі пушны звярок, які жыве ў дуплах дрэў і харчуецца арэхамі, грыбамі. вавёрка ж., вавёрачка ж. памянш. — асн. мас. г., за выключэннем усх.-маг.…

вожык, невялікі звярок, спіна і бакі якога пакрыты доўгімі вострымі іголкамі. агульная назва: вожык м. — асн. мас. г., за выключэннем віц.-маг. і зах.-пал.…

воўк, дзікая драпежная жывеліна сямейства сабачых. агульная назва і назва самца: воўк м. — агульн. (СПЗБ, Мат. Гарадз., Мат. мен.-мал.), ваўчышча м. экспр.…

выдра, млекакормячая драпежная жывеліна з каштоўным футрам цёмна-бурага колеру, якая вядзе паўводны спосаб жыцця. выдра ж. — агульн. (Мат. Гарадз., Насовіч,…

гарнастай, пушны драпежны звярок, які зімой мае белае футра з чорным кончыкам хваста. гарнастай м. — агульн. (Бялькевіч, Мат. апыт.), чарнахвосцік м. — Стол. (ТС),…

заяц, невялікі звярок атрада грызуноў з доўгімі заднімі нагамі, доўгімі вушамі і кароткім хвастом. заяц м. — агульн. (АЛА, Бялькевіч, Станкевіч), заюк м. —…

зубр, дзікая буйная рагатая жывёліна сямейства пустарогіх. зубр м. — агульн. (Мат. апыт.), зубра ж. — Бярэз. (СЦБ). самка: зубрыха ж. — Дзярж. (СЦБ). зубраня:…

кажан (лятучая мыш), млекакормячая начная жывёліна з шырокімі перапончатымі крыламі. кажан м. — агульн. (ЛАБНГ, АЛА, Шатэрнік, Каспяровіч, Тарнацкі, Насовіч),…

каза, невялікая свойская і дзікая парнакапытная жвачная жывёліна сямейства пустарогіх. агульная назва: козы мн. — агульн. (Мат. апыт.), маркацінне н. зборн.,…

карова, буйная рагатая свойская жывёла, якая дае малако. агульная назва: каровы мн. — асн. мас. г. (Мат. апыт.), каравы мн. — зах.-пал. г. (Мат. апыт.), говяда…

конь, буйная свойская аднакапытная жывёліна, якая выкарыстоўваецца для перавозкі людзей і грузаў, а таксама для верхавой язды. агульная назва: конь м., конік…

кот, свойская жывёліна сямейства кашачых са звычкамі драпежніка, якая ловіць птушак і мышэй. агульная назва: каты мн. — агульн. (Мат. апыт.), кацькі мн. 'кацяняты'…

крот, невялікая млекакормячая жывёліна, якая прыстасавана для жыцця пад зямлёй. крот м. — асн. мас. г. (ЛАБНГ, АЛА, СПЗБ, Бялькевіч, Тарнацкі), поўх м. — зах.-пал.…

куніца, невялікая драпежная жывёліна з каштоўным футрам, якая жыве ў лесе. куніца ж. — агульн. (ЛАБНГ, СПЗБ), куна ж., куна ж. — паўн.-зах. з., Берасц. (ЛАБНГ,…

ласка, невялікая драпежная жывёліна сямейства куніцавых з тонкім гібкім целам. ласка ж. — паўн.-усх. д., спарадычна сярэд.-бел. г., а таксама Вілен. р. (ЛАБНГ,…

ліса, драпежная жывёліна з вострай мордай і доўгім пушыстым хвастом. ліса ж. — агульн. (ЛАБНГ, АЛА, СПЗБ, Бялькевіч), ліса ж. — Вілен. р. (СПЗБ), лісіца ж.…