абадранец, той, хто ходзіць у абадраным, зношаным адзенні. абадранец м. — Чач. (Мат. апыт.), абдзірантус м. — Гарадз. р., Віл. (НС, СРЛГ), абдзіркус м. асудж. —…

абдзірала, той (тая), хто вымагае непамерную цану, плату; хабарнік, махляр. абдзірала м. — усх.-маг. р. (Бялькевіч), абдзірантус м. — Віл. (НС), выцяганец м. —…

абжорлівы, той, хто любіць многа есці, прагны да яды. абжорлівы прым. — Гом. р., Вернядзв., Рас., Паст., Чашн., Навагр., Баран., Бых. (ЛАБНГ), абжарлівы прым. —…

абыякавы, раўнадушны, нецікаўны. абыякавы прым. — агульн. (Мат. апыт.), абыякі прым. — Мсцісл. (Юрчанка), раўнадушны прым. — агульн. (Мат. апыт.), безуважны —…

агароднік, чалавек, які займаецца агародніцтвам. агароднік м. — Навагр., Кобр. (Мат. Гарадз., ЖНшС), агроднік м. — Чэрв. р. (СЦБ, Мат. мен.-мал., Насовіч, Шатэрнік),…

аграном, спецыяліст па вырошчванню і апрацоўцы сельскагаспадарчых культур. аграном м., аграномка ж. — Паст., Верхнядзв., Мядз., Стаўб. (СПЗБ, СЦБ, Мат. мен.-мал.),…

адвакат, юрыст, які абараняе на судзе чые-н. інтарэсы; абаронца. адвакат м. — Чэрв. р. (Шатэрнік), аблакат м. — Віц. р., усх.-маг. р., Гом. р., Зах.-бран. р.…

адзінокі, самотны адзінец м. — Валож., Нясв., Бых., Карм., Клец., Стол. (ЛАБНГ), адзін м. — Шум., Тал., Круп., Асіп., Бабр., Ганц., Буда-Каш. (ЛАБНГ), адзінак м. — Малар.…

адзінокі чалавек, які не мае сям'і, блізкіх. бабыль м. 'адзінокі чалавек' — цэнтр. з., Маг. р., спарадычна ўсх.-маг. р. і паўн. р., Жаб., Малар., Стол. (ЛАБНГ, СЦБ), бабыль…

адукаваны, добра дасведчаны ў выніку вучобы. вучоны прым. — агульн. (Мат. апыт.), адукаваны прым. — мясц. (Станкевіч), навучны прым. — Лаг. (Варлыга).

адчайны, смелы, адважны, рашучы, безразважны. рызыкант м. — Жытк., Лаг., Смарг. (ТС, Варлыга, Станкевіч), рызыковы прым. — Лаг. (Варлыга), рысковы прым. — усх.-маг.…

адыходлівы, які хутка перастае злаваць, крыўдзіцца. адходлівы прым., пераходлівы прым. — Мсцісл., Чач., усх.-маг. г. (Насовіч, Мат. апыт.), адходчывы прым. — Мсцісл.,…

адыходлівы, здольны хутка забываць крыўду. адпусклівы прым. — Смарг. (Станкевіч), атходлівы прым. — усх.-маг. р. (Бялькевіч).

азадак, частка цела чалавека ніжэй спіны. азадак м. — Чэрв. р., Стол., Жытк., Гом., Лельч. (ТС, НЛГ, Шатэрнік, Станкевіч, Насовіч, Кучук), зад м. — Чэрв. р.…

айчым, няродны бацька. вотчым м. — паўн.-усх. д. і сумежная з ім частка сярэд.-бел. г., Зах.-бран. р., Чач., Ветк., Добр., Лельч., Нараўл. (ЛАБНГ, Мат. Гом.,…

аканом, прыказчык, кіраўнік гаспадаркі пераважна ў панскім маёнтку. аканом м. — Віц. р., Смарг., Гл. (Каспяровіч, Насовіч, Станкевіч, Янкоўскі), акуном м. — Віл. (СЦБ),…

апрануты, адзеты. апрануты прым. — пераважна паўн.-зах. з. (ЛАБНГ), апранены прым. — зах.-пал. г., спарадычна гарадз.-бар. г. (ЛАБНГ), адзеты прым. — віц.-маг.…

аптэкар, чалавек, які працуе ў аптэцы або валодае аптэкай, прадае і вырабляе лекі. аптэкар м. — Астр. (Мат. Гарадз.), аптакар м. — Смарг. (Станкевіч), зялейнік…

апякун, чалавек, які наглядае за недзеяздольнымі асобамі. апякун м. — Віц. р., Чэрв. р., Смарг. (Каспяровіч, Станкевіч, Шатэрнік), апякунка ж. — Чэрв. (Станкевіч),…

арандатар, чалавек, які на пэўных умовах часова карыстаецца маёмасцю. арандатар м., арандатарка ж. — Віц. р. (Каспяровіч), аляндар м., аляндарка ж. — мясц. (Станкевіч),…