кабакъ (кобакъ) — пітны дом

кабала (кобала) —
1. залежнасць, няволя;
2. пазыковае абавязацельства

кабатъ —
I (кобатъ) кароткае жаночае і мужчынскае адзенне без рукавоў
II калодкі арыштанцкія

кавалеръ —
I дваранін, шляхціц
II ваеннае збудаванне, бастыён

кавалкаторъ — чалавек, які аб'язджае коней, барэйтар

каваръ — каварства, вераломства

каверъ (кавиаръ, кавиоръ, кавяръ) — ікра

каганецъ —
I каганец, масляная лямпа
II аброць

каденция — судовае пасяджэнне

кадера — доўгі прамы меч

кадовбъ — драўляная пасудзіна, выдзеўбаная з суцэльнага кавалка драўніны

кадукъ —
1. падучая хвароба;
2. вымарачная маёмасць (без наследнікаў), якая пераходзіла ў распараджэнне караля або вялікага князя;
˜ приходити (прийти, спасти) кадукомъ — (пра маёмасць) дастацца каму-н. з-за адсутнасці наследнікаў

кадь —
1. вялікая драўляная пасудзіна з клёпак, сцягнутых абручамі для захоўвання розных прадуктаў;
2. бытавая адзінка вымярэння колькасці вадкасцей, сыпучых рэчываў, харчовых прыпасаў;
3. мера вадкасці

каженикъ (кажникъ) — скапец

казалница — амбон, прапаведніцкая кафедра

казанецъ — медны кацялок

казати —
1. казаць, гаварыць;
˜ казати веру — прапаведаваць;
2. загадваць, распараджацца;
3. паказваць, сведчыць

казенный — які належыць казне;
˜ казенный дворъ — сховішча казённай маёмасці

казиродство (козиродство) — кровазмяшэнне

казити —
1. парушаць; псаваць;
2. даводзіць да галечы;
3. нішчыць, руйнаваць, разбураць; забіваць, знішчаць