аўдотка ж., заал.
1. Азёрная рыбка, род дробнай плоткі.
Аўдотка добра ловіцца на матыля. Грынькі Чаш.
2. Удод.
У аўдоткі чубок есць. Павяцце Міёр.

аўсец м., бат. Аўсюк; пустазелле, падобнае на авёс.
Аўсец і ў жыце расце. Асташэва Лёзн., Рацькава Уш.

аўсянка ж. Аўсяная салома.
Аўсянку з сенам мешаем, дык каровы лепі, як адно сена, ядуць. Азярцы Глыб., Вялікі Поўсвіж Леп., Краснаполле Рас., Дуброва Шум.

аўсянне н. Аўсянішча; поле, з якога сабраны ўраджай аўса.
Гані авечак на аўсянне. Горкі Шум.

аўтобуснік м. Вадзіцель аўтобуса.
Дык брат ўсё жыццё аўтобуснікам адробіў. Расходня Сен., Валожанкі Шарк.

аўцаед м. Воўк, які бярэ авечак.
Аўцаед апасны воўк. Так і глядзі, што выбежыць з лесу і нападзе на авец. Міхалінава Лёзн.
Параўн. авячнік

аўчар м. Сабака аўчарка.
Такі аўчар прывязаны ля хаты. Вераб'і Глыб.

аўчарнік ж. Аўчарня, авечы хлеў.
У нас аўчарнік сухі і цёплы. Кавалі Лёзн. Загані авечак і падапры дзверы ў аўчарнік. Лугавыя Віц., Сар'я В.-Дзв., Стасева Лёзн.

аўшак м. Вушак.
Аўшак трэснуў, рамантаваць будзем. Вяцера Чаш. А мне што дзелаць, аўшакі рассохліся саўсім. Камоскі Беш.