21 Канелюра (франц. cannelure - жалабок, ад лац. canna - трыснёг, кій, палка), вертыкальны жалабок на калоне ці пілястры. Звычайна мае ў сячэнні абрысы сегмента або… 22 Канон (грэч. kanon - норма, правіла, прадпісанне), яшчэ ў Старажытнай Грэцыі гэта слова стала ўжывацца ў пераносным значэнні, пад ім разумелі сістэму ідэальных… 23 Кансоль (франц. console ад лац. consolium - тое, што падтрымлівае), трохвугольны, прамавугольны або складанага абрысу выступ у сцяне збудавання; можа служыць… 24 Канструктывізм (ад лац. constructio - пабудова), напрамак у мастацтве пач. 20 ст., пераважна ў архітэктуры, афармленчым і тэатральна-дэкарацыйным мастацтве, плакаце,… 25 Кантраст (франц. contraste - рэзкае адрозненне, супрацьлегласць), у выяўленчым мастацтве шырока распаўсюджаны прыём, які заснаваны на супрацьпастаўленні пэўных… 26 Канфесіянал, гл. Спавядальня. 27 Канцоўка, у кніжнай графіцы невялікая кампазіцыя арнаментаванага або выяўленчага характару, якая ўпрыгожвае канец тэксту кнігі, яе раздзел. У беларускіх рукапісах… 28 Канцэптуальнае мастацтва (канцэптуалізм; лац. conceptus - думка, паняцце), разнавіднасць мадэрнізму. Як напрамак склалася ў кан. 1960-х гг. на падставе дадаізму і поп-арту. Творам… 29 Капітул (лац. capitulum - глава, артыкул закона), 1. Калегія духоўных асоб, якія знаходзяцца пры епіскапскай кафедры ў каталіцкай і англіканскай царкве. 2.… 30 Капітэль (ад лац. capitellum - галоўка), па-мастацку аформленая верхняя частка калоны, пілястры; размяшчаецца паміж ствалом апоры і яе гарызантальным перакрыццем.… 31 Капліца (польск. kaplica ад с.-лац. capella), невялікая культавая пабудова, якая можа ўваходзіць у аб'ём большага збудавання ці размяшчацца асобна. Адрозніваюць… 32 Каптур (польск. kaptur ад чэш. kaptour), галаўны ўбор замужніх жанчын у Беларусі; вядомы з 16 ст. (да 18 ст. яго насілі знатныя гараджанкі і шляхцянкі); уяўляе… 33 Капэла (с.-лац. capella - капліца ад capere - змяшчаць, валодаць), памяшканне для пеўчых, прыватная сямейная царква, якая служыла адначасова пахавальняй для… 34 Кардон (франц. carton, іт. cartone ад carta - папера), у выяўленчым мастацтве: 1. Аснова для выканання жывапіснай, графічнай выявы. 2. Выява (малюнак, падфарбаваны… 35 Кардынал (польск. kardynal ад лац. cardinalis - галоўны), вышэйшы (пасля папы рымскага) духоўны сан у каталіцкай царкве (на ступень вышэй за епіскапа), адзнакай… 36 Кармазін (ням. Karmesin ад араб. гірмізі - ярка-чырвоны, барвовы), 1. Старадаўняя назва сукна (шчыльнай ваўнянай тканіны высокай якасці), афарбаванага ў ярка-чырвоны… 37 Кармеліты, манахі каталіцкага жабрацкага ордэна, заснаванага ў Палесціне ў 1154 г. Назва паходзіць ад гары Кармель, ля якой знаходзілася першая абшчына К. У Беларусі… 38 Кармін (франц. carmin ад араб. кірміз - кашаніль і лац. minium - кінавар), 1. Чырвоны фарбавальнік, які здабываецца з целаў насякомых - самак кашанілі; выкарыстоўваецца… 39 Карніз (ням. Karnies ад грэч. koronis - канец, завяршэнне), верхняе з трох галоўных чляненняў антаблемента, гарызантальны выступ на сцяне, які падтрымлівае дах… 40 Картуш (франц. cartouche ад іт. cartoccio - літаральна скрутак, ад лац. charta - папера), скульптурнае ці ляпное ўпрыгажэнне ў выглядзе не зусім разгорнутага…