41 Дыфузіянізм (ад лац. diffusio - разліццё, прасочванне), культуралагічная школа, якая аформілася ў канцы 19 - пачатку 20 ст. у краінах Заходняй Эўропы і ЗША. Асноўныя… 42 Дыхатамія культуры (ад грэч. dichotomia - раздзяленне на дзве часткі), у культуралогіі тэрмін для абазначэння падзелу культуры на дзве часткі. Азначае наяўнасць у культурнай… 43 Дыяніс (Бахус, Вакх), у грэчаскай міфалогіі бог вінаградарства і вінаробства, сын Зеўса і фіванскай царэўны Семелы. Лічыцца, што ён разам са сваёй світай (менады,… 44 Дыяхранічны аналіз культуры, даследчыцкі падыход, асноўным патрабаваннем якога з'яўляецца выкладанне фактаў, з'яў, падзей сусветнай і айчыннай культуры ў храналагічнай паслядоўнасці.… 45 Дэвіянтныя паводзіны (ад лацінскага deviatio - адхіленне), паводзіны з адхіленнем ад агульнапрынятых у грамадстве прававых і маральна-этычных нормаў. Асноўныя віды Д.п. -… 46 Дэгуманізацыя (ад лац. de - прыстаўка, што азначае аддзяленне, humanus - чалавечны), страта грамадствам маральна-духоўных, гуманістычных каштоўнасцей; адмаўленне ад… 47 Дэкадэнцтва (дэкаданс; франц. decadence ад лац. decadentia - заняпад), агульная назва крызісных, упадніцкіх з'яў у культуры; плынь у літаратуры і мастацтве канца… 48 Дэрвіш (перс. - бядняк; арабскі сінонім - факір), сябра містычнага мусульманскага ордэна (брацтва); іншая назва - суфій. У Іране, Сярэдняй Азіі, Турцыі Д. таксама… 49 Дэрыда Жак (н. 1930), французскі філосаф; буйнейшы прадстаўнік эўрапейскага постструктуралізму; заснавальнік дэканструкцыйнага руху. Крытыкуе метафізіку як аснову… 50 Дэтэрмінізм культурны (ат лац. determinare - абумоўліваць, вызначаць), сацыялагічная і культуралагічная філасофская канцэпцыя, якая разглядае культуру як адносна аўтаномнае… 51 Дэцэнтрацыя, адно з ключавых паняццяў постструктуралізму. Паводле Ж.Дэрыда, Д. азначае распаўсюджанне, міграцыю культурнага жыцця ў розных напрамках па ўсім зямным…