саджальнік, той, хто нешта садзіць (бульбу і інш). саджальніца ж. — Бял., Дзятл. (Мат. Маг., Мат. Гарадз.), саджаннік м., саджанніца ж., саджэннік м., саджэнніца…

сакратар, чалавек, які займаецца справаводствам. сакратар м., сакратарка ж. — паўн.-зах. з., Гом. р. (СПЗБ, Станкевіч, НЛГ), секлятарь м., секлятар м. — Зах.-бран.…

салдат, радавы ваеннаслужачы сухапутнага войска. салдат м. — Слаўг., Чач., Гл., Лях., Драг., Смален. р. (СПЗБ, ГЧ, Дабравольскі, Янкоўскі), жаўнер м. — Лаг.,…

самавольны, які дзейнічае па сваёй волі, як сам жадае, не лічачыся ні з кім. самавол м. — Зах.-бран. р., Чач. (Растаргуеў, Мат. апыт.), самаволка ж. — Смален. р.…

саплівы, у каго цякуць соплі. аскрак м. — Гл., Старадарож. (Янкоўскі, ЖНшС), аскрывы прым. — Старажарож. (ЖНшС), азгрывы прым. — Чэрв., Кір. (Шатэрнік, НС), вазгрывы…

сарамлівы, бянтэжлівы, нясмелы, які адчувае няёмкасць. дзіклівы прым. 'сарамлівы, баязлівы' — Віц. р. (Каспяровіч), зашчэнтлівы прым. 'сарамлівы' — Лоеў. (Янкова),…

сарамлівы, які саромеецца, бянтэжыцца; нясмелы. сарамлівы прым. — спарадычна паўдн.-зах. д., акрамя Гарадз. р. і сярэд.-бел. г., спарадычна зах.-пал. г., Тал. (ЛАБНГ,…

сасок, гл. грудзі

свавольнік, той, хто сваволіць; гарэзуе, упарціцца, неслух. свавольнік м., свавольніца ж. — усх.-маг. р., Стол. (ТС, Насовіч), свавольны прым. — усх.-маг. р., Стол.…

сварлівы, схільны да сварак, спрэчак. сварлівы прым. — Жытк., Чач. (ТС, Мат. апыт.), сварыбаба м. і ж. — Шчуч. (Сл. Городз.), заяда ж. неадабр. — Нясв. (Мат. мен.-мал.),…

сварлівы, схільны да сварак, спрэчак. агрыза м. і ж., агрызак м., агрызнік м., агрызніца ж., зыкала м. і ж. — мясц., Смален. р. (Станкевіч), цытра ж., цытруля…

сват сват1, Мужчына, які як напярэдадні, так і на самім вяселлі кіруе ўсім абрадам. сват м. — агульн. (ЖНС, З нар. сл., Мат. апыт.), сватаннік м. — Мсцісл.…

сваты, бацькі мужа ў адносінах да жончыных ці бацькі жонкі ў адносінах да мужавых бацькоў. свахі мн. — Гарадз. р., поўдзень гарадз.-бар. р., поўнач зах.-пал.…

сваха, жанчына, якая займаецца сватаннем. сваха ж. — Віл. (З нар. сл.), сватанніца ж. — Мсцісл. (Юрчанка), свацця ж. — Віл. (З нар. сл.).

свацця, маці мужа ў адносінах да жончыных ці маці жонкі ў адносінах да мужавых бацькоў. свацця ж. — агульн. (З нар. сл., Юрчанка, Мат. апыт.), свацея ж. — Навагр.…

светлавокі, са светлымі вачамі. белазоры прым. — Чэрв. р., Віц., Лоеў., Лаг., Мядз., Віл., Бых., Мсцісл., Чаш. (Шатэрнік, Каспяровіч, СПЗБ, СЦБ, Мат. Гом., Н. сл-сць,…

светласкуры, са светлай скурай. белавіды прым. — мясц. (Станкевіч), бляды (бледы) прым. — Лельч., Смарг., Чэрв. (СПЗБ, Станкевіч, Мат. Гом., Шатэрнік, Насовіч), бляды…

свёкар, бацька мужа. свёкар м. — Вілен. р., Астр., Мядз., Віл., Чэрв., Пруж., Стол., Старадарож., Гл., Хойн. (СПЗБ, ТС, ГЧ, Мат. Гарадз., ЖНшС, Станкевіч, Янкоўскі),…

свякроў, маці мужа. свякроў ж. — пераважна зах. з., спарадычна паўн.-зах. з., Смален. р. (ДАБМ, СПЗБ, ТС, Мат. Гарадз., ЖНшС, Варлыга, Дабравольскі, Федароўскі),…

святар, свяшчэннік, у праваслаўі: служыцель культу, асоба, якая вядзе царкоўныя богаслужэнні. свяшчэннік м. — Брасл., Воран. (СПЗБ), поп м. — агульн., Смален. р. (ТС, ЖНС,…