121 Дзяцінства. Паводле прынятай перыядызацыі, дзяцінства ахоплівае маленства (ад нараджэння да 1 года), ранняе дзяцінства (да 3 гадоў), дашкольны ўзрост (ад 3 да 7… 122 Доблесць, паняцце маралі, якое характарызуе гераічныя самаадданыя справы і ўчынкі людзей, што здзяйсняюцца ў імя высакароднай мэты. Слова паходзіць ад стараславянскага… 123 Дружба, форма адносін паміж людзьмі, заснаваная на агульнасці інтарэсаў і ўзаемнай прыхільнасці. Словы «дружба», «сябар» ёсць у мове кожнага народа. Без дружбы… 124 Духоўнасць, маральная якасць, якая характарызуе матывацыю і змест паводзін асобы. Гэта пазіцыя свядомасных каштоўнасцей, уласцівых усім яго формам - маральным, палітычным,… 125 Душа, паводле рэлігійных уяўленняў, асаблівая нематэрыяльная сутнасць, што не залежыць ад цела і вызначае жыццё, здольнасці і асобу чалавека. Вера ў душу,… 126 Дызайн (англ. design - задума, праект, чарцёж), мастацка-праектная творчасць, якая фармуе тэхнічна-эстэтычныя якасці прадметна-прасторавага асяроддзя чалавека.… 127 Дыпламатыя. Гэта слова паходзіць ад грэчаскага diploma - так у Старажытнай Грэцыі называлася дошчачка з пісьмёнамі, якая выдавалася пасланцам у якасці дакумента,… 128 Дыскрымінацыя (ад лац. discriminatio - адрозненне), абмежаванне або пазбаўленне правоў пэўных катэгорый грамадзян па прыкметах расавай ці нацыянальнай прыналежнасці,… 129 Дысцыпліна. У шырокім сэнсе гэтае паняцце звычайна звязваюць з парадкам. І сапраўды, дысцыпліна - гэта пэўны парадак паводзін людзей у адпаведнасці з нормамі маралі… 130 Дыялектыка (грэч. dialektike - вяду гутарку, разважаю). Загадкавае, недасягальнае і хаатычнае перапляценне з'яў здаўна выклікала ў свядомасці людзей меркаванне,… 131 Дыяспара. У перакладзе з грэчаскай мовы гэты тэрмін абазначае «рассейванне». У адносінах да народа (этнічнай супольнасці) гэта тая яго частка, якая знаходзіцца… 132 Дэізм (франц. deisme ад лац. deus - бог). У 17 ст. ангельскі філосаф Г.Чэрберы ў сваім «Трактаце аб ісціне» (1624) развіў ідэю рэлігіі розуму, накіраваную супраць… 133 Дэмагогія (грэч. demagogia ад demos - народ + ago - вяду). У Старажытнай Грэцыі дэмагогамі называлі палітычных дзеячаў, якія валодалі выдатнымі аратарскімі здольнасцямі,… 134 Дэмаграфія (ад грэч. demos - народ і grapho - пішу), навука аб народанасельніцтве і заканамернасцях яго развіцця: узнаўленні, зменах яго колькасці, складу, размяшчэнні,… 135 Дэмакратыя (ад грэч. demos - народ + kratos - улада), форма кіравання, пры якой крыніцай улады прызнаецца народ. Існавала яшчэ ў першабытнаабшчынным грамадстве,… 136 Ерась (грэч. hairesis - адбор, вучэнне, школа), рэлігійнае вучэнне, якое адступае ад прынятага ў царкве веравучэння і тым падрывае яго дагматычныя асновы. Часцей… 137 Жаль, маральна-псіхалагічнае пачуццё спачування і спагады. У наш час нямала людзей лічаць такое пачуццё праявай слабасці і нават бязволля, ганарацца раўнадушшам… 138 Жыццё, адна з формаў існавання матэрыі, што заканамерна ўзнікае пры пэўных умовах у працэсе яе развіцця. Жыццё на Зямлі ўзнікла каля 4,5 млрд. гадоў таму. Вышэйшай… 139 Забабоны (прымхі), беспадстаўная вера, якая ўспрымаецца як відавочная памылка. Часцей за ўсё да забабонаў адносяць праяўленні ранніх і родаплемянных рэлігій, што… 140 Закон. Жыццё кожнай краіны патрабуе рэгулявання асноўных, найбольш важных пытанняў, якія вырашаюцца ў адпаведнасці з інтарэсамі яе грамадства. У старажытнасці…