ячаства, -а, н. (разм. іран.). Бесцырымоннае высоўванне на першы план самога сябе, свайго «я» як праяўленне эгаізму.

ячмень, ячмень1, -ю, м. Расліна сямейства злакавых, звычайна яравы. || прым. ячменны, -ая, -ае і ячны, -ая, -ае. Ячменная (і ячная) мука. ячмень2, -ю, м. Гнойнае…

ячнішча, -а, н. Поле, з якога сабралі ячмень1.

ячэісты, -ая, -ае. З мноствам ячэек (у 1 знач.), наздраваты. Я. бетон. || наз. ячэістасць, -і, ж.

ячэйка, -і, ДМ -йцы, мн. -і, ячэек, ж. 1. Паглыбленне, дзірачка і пад. (у цэлай сістэме падобных). Ячэйка сотаў. 2. Невялікая арганізацыйная група, дробная адзінка,…

яшма, -ы, ж. Горная асадкавая парода чырвонага, зялёнага або шэрага колеру, якая складаецца з дробных зерняў кварцу і халцэдону (выкарыстоўваецца як дэкарацыйны…

яшчар, -а, мн. -ы, -аў, м. 1. Буйная млекакормячая жывёліна некаторых паўднёвых краін, якая мае пакрытае рагавой луской цела, невялікую галаву, доўгі хвост…

яшчарка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак і яшчарыца, -ы, мн. -ы, -рыц, ж. Невялікі паўзун з прадаўгаватым целам і доўгім хвастом, пакрыты дробнай рагавой луской. ||…

яшчур, -у, м. Вострая заразная хвароба буйной рагатай жывёлы, а таксама свіней, авечак, коз. || прым. яшчурны, -ая, -ае.

яшчэ. 1. прысл. У дадатак да таго, што было або што ёсць; зноў, паўторна. Падліць я. малака ў шклянку. Пасля камандзіроўкі прыеду я. сюды. 2. прысл. Ужо, у…