101 яно, яно1, нескл., н. (разм.). 1. Ужыв. ў знач. займ. «гэта». Я. і відаць. Так я. і выйшла. 2. Ужыв. ў знач. ўзмацняльнай часціцы. Я. добра пасядзець у цяньку.… 102 янот, -а, М яноце, мн. -ы, -аў, м. Пушны звярок з цёмна-жоўтым каштоўным футрам, а таксама футра гэтага звярка. || прым. янотавы, -ая, -ае. 103 янтар, -у, м. Скамянелая смала жоўтага колеру (звычайна празрыстая), якая ўжыв. для вырабу розных аздоб, дробных каштоўных вырабаў; бурштын. Пярсцёнак з янтаром.… 104 янтарна-... Першая частка складаных слоў са знач. з янтарным, празрыста-жоўтым адценнем, напр. янтарна-аранжавы, янтарна-жоўты, янтарна-карычневы. 105 яны гл. ён. 106 янычары, -аў, адз. янычар, -а, м. Прывілеяваная пяхота ў султанскай Турцыі, якая выкарыстоўвалася звычайна ў якасці паліцэйскіх, карных войск. || прым. янычарскі,… 107 японцы, -аў, адз. -нец, -нца, м. Народ, які складае асноўнае насельніцтва Японіі. || ж. японка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак. || прым. японскі, -ая, -ае. 108 яр, -а, мн. -ы, -оў, м. Круты бераг, роў, лагчына. Глыбокі я. 109 яравізаваць, -зую, -зуеш, -зуе; -зуй; -заваны; зак. і незак., што. Падвергнуць (падвяргаць) насенне апрацоўцы, якая паскарае працэс яго росту і выспявання. || наз.… 110 яравы, -ая, -ое. 1. Пра злакі: які высяваецца вясной і выспявае летам ці восенню ў год сяўбы. Яравая пшаніца. Уборка яравых (наз.). 2. Засеяны такімі злакамі.… 111 яранга, -і, ДМ -нзе, мн. -і, -аў, ж. Пераноснае жыллё з канічным дахам у некаторых народаў паўночна-ўсходняй Сібіры. Я. аленяводаў. || прым. ярангавы, -ая, -ае.… 112 ярд, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м. Англійская мера даўжыні, роўная 91,44 см. 113 ярка, ярка1, -і, ДМ ярцы, мн. -і, -рак, ж. Маладая авечка, якая яшчэ не ягнілася. || памянш. ярачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. ярка2, -і, ДМ ярцы, ж. (разм.).… 114 ярка... і ярка-... Першая частка складаных слоў са знач.: 1) яркі (у 1 знач.), з яркім, напр. яркавокі, яркасвятлівы; 2) яркі (у 2 знач.), напр. яркаафарбаваны,… 115 яркі, -ая, -ае; ярчэй; ярчэйшы. 1. Які вылучае моцнае святло, асляпляльны, зіхатлівы. Яркае святло. Я. агонь. Яркае сонца. Ярка (прысл.) гарэць. 2. Пра колер:… 116 ярлык, -а, мн. -і, -оў, м. 1. У 13-15 стст. у Маскоўшчыне і інш.: грамата, пісьмовы загад ханаў Залатой Арды. 2. Лісток на чым-н. з указаннем назвы, колькасці,… 117 ярмо, -а, мн. ёрмы, -аў і (з ліч. 2, 3, 4) ярмы, -оў, н. 1. Драўляны хамут для рабочай буйной рагатай жывёлы. 2. адз., перан. Няволя, прыгнёт, уціск (высок.).… 118 ярмолка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж. Маленькая мяккая круглая шапачка без аколышка. 119 ярус, -а, мн. -ы, -аў, м. 1. Рад гарызантальнага размяшчэння прадметаў адзін над другім. Дошкі складзены ў пяць ярусаў. 2. Адзін з сярэдніх або верхніх паверхаў… 120 ярчэць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -эе; зак. Станавіцца больш яркім, ззяць, зіхацець. Зоркі ярчэюць у цемры. Зрок ярчэе (перан.: становіцца больш выразным). || зак.…