41 яечнік, -а, мн. -і, -аў, м. Парная жаночая палавая залоза, у якой утвараюцца і спеюць палавыя клеткі. 42 яечны гл. яйцо. 43 яечня, -і і (разм.) яешня, -і, ж. Ежа з разбітых і запечаных у тлушчы яец (у 2 знач.). 44 язва, -ы, ж. 1. Гнойная або запалёная ранка на скуры ці слізістай абалонцы. Незагойная я. 2. перан. Зло, шкода. Грамадскія язвы. 3. перан. Пра шкадлівага,… 45 язвеннік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.). Чалавек, які хварэе язвавай хваробай. || ж. язвенніца, -ы, мн. -ы, -ніц. 46 язда гл. едзіць. 47 язджалы, -ая, -ае. Такі, па якім многа ездзілі, біты. Язджалая дарога. 48 яздок, ездака, мн. ездакі, ездакоў, м. 1. Той, хто едзе на кані вярхом або кіруе запрэжкай. Ездакі пазлазілі з коней. 2. Пра таго, хто ўмее добра ездзіць (у… 49 язёвы гл. язь. 50 язмін, -у, м. Дэкаратыўны куст сямейства каменяломнікавых з белымі пахучымі кветкамі, сабранымі ў невялікія гронкі. || прым. язмінавы, -ая, -ае. 51 язык, -а, мн. -і, -оў, м. 1. Рухомы мышачны орган у ротавай поласці, які з'яўляецца органам смаку, а ў чалавека ўдзельнічае таксама ва ўтварэнні гукаў мовы.… 52 языкаты, -ая, -ае і языкасты, -ая, -ае. Востры на язык, ахвочы паспрачацца, панасміхацца. Языкатая (і языкастая) жанчына. || наз. языкатасць, -і, ж. і языкастасць,… 53 язычнік, -а, мн. -і, -аў, м. Паслядоўнік язычніцтва. || ж. язычніца, -ы, мн. -ы, -ніц. 54 язычніцтва, -а, н. Рэлігія, заснаваная на пакланенні многім багам, ідалапаклонства. || прым. язычніцкі, -ая, -ае. 55 язычок, -чка, мн. -чкі, -чкоў, м. 1. гл. язык. 2. Адростак на заднім краі паднябення ў поласці рота. 3. Невялікі адростак ля асновы ліставой пласцінкі ў злакавых… 56 язь, -я, мн. -і, -ёў, м. Прэснаводная рыба сямейства карпавых. || прым. язёвы, -ая, -ае. 57 яйка, -а, мн. -і, яек, н. Тое, што і яйцо (у 2 і 5 знач.). 58 яйцавод, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м. (спец.). Канал жаночых палавых органаў, па якім яйцаклетка выводзіцца з яечніка, матачная труба. || прым. яйцаводны, -ая,… 59 яйцаклетка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж. (спец.). Жаночая палавая клетка жывёльных і раслінных арганізмаў. 60 яйцаноскі, -ая, -ае (спец.). Пра свойскіх птушак: здольны несці яйцы, а таксама здольны добра несці яйцы. Яйцаноская парода курэй. || наз. яйцаноскасць, -і, ж.…