забава —
1. справа, занятак;
2. учынак;
3. клопат;
4. прамаруджванне, адцяжка;
5. перашкода, затрымка;
6. забава, пацеха, гульня;
7. спакуса

забавити —
1. захапіць, прысвоіць (пра маёмасць);
2. затрымаць;
3. адцягнуць (увагу, думкі);
4. развесяліць

забеганье — стараннасць, намаганне

забегати —
1. выходзіць насустрач, пераймаць;
2. перашкаджаць, замінаць;
3. апярэджваць, прадухіляць;
4. садзейнічаць, забяспечваць;
5. жадаць, імкнуцца;
6. зварочвацца, звяртацца (да каго-н.);
7. прымаць пад увагу, зважаць

забечися (забегтися, забежчися) — засцерагчыся

забобоны мн. —
1. паданні, легенды, міфы;
2. язычніцкае веравызнанне, ерась;
3. звычаі, звязаныя з язычніцкім веравызнаннем;
4. памылкі, грахі;
5. чараўніцтва

забой —
I забойства
II майстэрня для вырабу воску
III запор, прыстасаванне для запірання варот

забороло —
1. збудаванне на гарадской сцяне;
2. перан. абарона, умацаванне

забости —
1. пагнаць (каня);
2. паскакаць (на кані)

забримети — загучаць моцна; зашумець

забуренье —
1. хваляванне, бура, навальніца;
2. напад; смута, мяцеж;
3. уціск; нязгода

завадити —
1. зашкодзіць;
2. даткнуцца, зачапіць

заважити —
1. мець пэўную вагу;
2. мець пэўную грашовую вартасць

завалавяти — выклікаць, заклікаць

заварти —
1. зачыніць;
2. акружыць, асадзіць;
3. заключыць дагавор, саюз, сяброўства

завасненье — нязгода, спрэчка, варожасць

завдячне прысл. — з удзячнасцю, у знак удзячнасці

заведати —
1. уведаць, даведацца, пазнаць;
2. наглядаць, мець у сваім распараджэнні

заведовца — наглядчык, кіраўнік; той, хто нечым распараджаецца

завезовати —
1. змяшчаць, утрымліваць;
2. забяспечваць