зажлобливо прысл. — жалобна, тужліва, крыўдна

зажога — падпал

зазадокъ — тыльны бок

заздоровное — пошліна за чытанне заздароўных малітваў

заздрость (задрость, заздра) — зайздрасць

зазлити — учыніць зло

зазнанье — сведчанне

зазренье — упікі, дакор, ганьбаванне

зазябити — занядбаць, загібець

заимодавецъ (заимодавца) — асоба, якая дае ў пазыку

заисте (заисто) прысл. — сапраўды, па праўдзе, на самай справе

зайзрети —
I (зазрети) зайздросціць
II
1. убачыць;
2. жадаць, праказваць

займати —
1. запаўняць якую-н. паверхню;
2. чапаць, крыўдзіць каго-н., трывожыць каго-н.;
3. браць у сваё карыстанне;
4. захопліваць, зганяць у адно месца;
5. пазычаць

займище — займішча, асобная сядзіба за межамі асноўнага паселішча

зайстье (застье, зашстье, заштье) —
1. інцыдэнт, сутычка, цяжба, спрэчка;
2. захад сонца

зайти —
1. дайсці да чаго-н., зайсці куды-н., прыйсці адкуль-н., увайсці ў што-н.;
2. выйсці насустрач, перагарадзіць дарогу;
3. перайсці ў чыю-н. уласнасць;
˜ зайти въ долги — запазычыцца;
4. дасягнуць мэты; распаўсюдзіцца, стаць вядомым;
5. дасягнуць тэрміну;
6. прыйсці ў які-н. стан, дасягнуць крайняй ступені праяўлення;
˜ очи зайшли — (каму-н.) аслепнуць;
˜ зайти хитростью — перахітрыць

закажоный — заражаны

заказати —
1. загадаць, аддаць загад;
2. забараніць;
3. апавясціць, даць наказ

заказникъ (заказца, закасца) — аканом

закалъ — загартоўка