закидати —
1. кідаючы што-н., запоўніць (адтуліну, яму і г.д.), засыпаць, пакрыць;
2. перан. намякаць на што-н;
˜ закидати сети — ашукваць, падманваць каго-н.

закладати —
1. закладваць аснову чаму-н., засноўваць;
2. аддаваць у заклад;
˜ закладати заруки — заручацца;
3. накладваць (штраф, арышт);
4. закрываць, засланяць;
5. закідваць, расстаўляць (сеці, сіло і г.д.)

закладень (закладникъ) — цяглец, які пераходзіў на службу да свецкіх ці духоўных феадалаў для пазбаўлення ад дзяржаўнага цягла, губляючы пры гэтым асабістую свабоду

закладка — падшэўка, падкладка

закладъ —
1. рэч, маёмасць, часова аддадзеная таму, хто дае пазыку;
2. зарука, гарантыя звароту пазыкі або выканання абавязацельстваў;
3. умова, дагавор, пагадненне

закладыны — закладзіны (частаванне пасля закладкі дома)

заклание — ахвяра

заклати —
1. закалоць, забіць;
2. прынесці ахвяру

заколотати — пастукаць, падаць сігнал стукам

законка — судовае абвінавачванне

законне (законно) прысл. — у адпаведнасці з законам;
˜ мешкати законне — жыць у шлюбе

законникъ —
1. святар, манах;
2. знаўца закону рэлігійнага веравучэння;
3. той, хто строга прытрымліваецца закону;
4. перан. абаронца, заступнік

законница —
1. манашка;
2. адзенне, якое надзявае свяшчэннік пры набажэнстве

законъ —
1. рэлігія, вера, веравызнанне;
˜ законъ греческий — праваслаўнае веравызнанне;
˜ законъ римский — каталіцкае веравызнанне;
˜ законъ жидовский — юдэйскае веравызнанне;
˜ законъ Христовъ (божий, господний, святый) — хрысціянскае веравызнанне;
2. сукупнасць прадпісанняў якой-н. рэлігіі;
˜ Ветхий (старый) и новый законъ — старажытная, дахрысціянская і хрысціянская часткі Бібліі;
˜ вторый законъ — другазаконне, назва часткі свяшчэннага пісання - пятай кнігі Майсея, якая прадстаўляе сабой кароткі паўтор законаў, змешчаных у першых чатырох яго кнігах;
˜ законъ Моисеевъ — часткі свяшчэннага пісання, якія прыпісваюцца прароку Майсею, заканадаўцу Юдэі;
3. манаскае таварыства, ордэн каталіцкай царквы з пэўным статутам;
˜ вступити въ законъ, принять законъ — прыняць манаскі сан;
˜ выступити (выйти) зъ закону — выйсці з манаскага ордэна;
˜ въ законъ постригати — аддаваць у манаства;
4. устанаўленні, прадпісанні свецкай улады;
5. сувязь паміж з'явамі; закон развіцця прыроды;
6. правіла, звычай;
7. шлюб;
˜ мешкати въ законе — жыць у шлюбе

закопъ — роў, траншэя

закосное (закосъ) — грашовы падатак за кашэнне сена

закота (закотъ) — запруда для лоўлі рыбы

закрачати (закрочати) — перашкаджаць, шкодзіць

закретъ —
1. каморка;
2. прыбіральня

закристия (закрестия) — рызніца