засегати — даходзіць, дасягаць; здабываць

заседати —
1. засядаць, абмяркоўваць калектыўна якія-н. пытанні;
2. займаць месца, пасаду;
˜ на справедливости заседати — прытрымлівацца пэўнай пазіцыі;
3. рабіць засаду;
4. сядзець у зняволенні;
5. захопліваць, забіраць

засечь — запаведны лес, які мае абарончае значэнне

засклепити —
1. узвесці скляпенне;
2. зачыніць, замкнуць

заслуговати —
1. заслугоўваць, заслужваць, быць вартым;
2. прыслужваць, прыслугоўваць;
3. выконваць

заслужное — плата за службу

засненье — смерць, паміранне

заспа — насып

застава —
1. загарода з вартаю пры ўездзе ў горад;
2. заклад, залог;
3. запруда, гаць, плаціна

заставлятися —
1. засланяцца, загароджвацца чым-н.;
2. змагацца, біцца, абараняцца

заставникъ —
1. залогаатрымальнік;
2. заложнік

заставовати —
1. пакідаць каго-н. або што-н.;
2. даваць у заклад, закладаць;
3. абараняць што-н.

застановити —
1. спыніць;
2. расставіць, размясціць;
3. устанавіць, узаконіць, вырашыць

застолпникъ — манах, які сочыць за парадкам у храме

застрелити — уцэліць, страляючы з лука або агнястрэльнай зброі; раніць

застрелъ —
1. рана, нанесеная агнястрэльнай зброяй;
2. падранак, падранены звер

заступати —
1. абараняць, ахоўваць, засцерагаць;
2. сустракаць, пераймаць;
3. выконваць пэўныя службовыя функцыі, прыступаць да работы

заступити —
1. закрыць, засланіць, загарадзіць;
2. абараніць, заступіцца;
3. заняць, захапіць;
4. зацяжарыць;
5. выканаць пэўныя службовыя абавязкі

заступованное — пошліна за абарону ў судзе

засягнути (засегнути) —
1. здабыць, атрымаць жаданае; знайсці;
2. спасцігнуць (навуку, веды і г.д.);
3. дасягнуць якой-н. мяжы