1 Кубізм (ад франц. cube - куб), авангардысцкая плынь у выяўленчым мастацтве першай чвэрці 20 ст. Развіваўся пераважна ў Францыі; потым стала вядомай у іншых краінах.… 2 «Куін» (Queen), ангельская рок-група. Сфармавана ў 1971 у Лондане. У складзе групы былі: Фрэдзі Мерк'юры (1946-1991; вакал, фартэпіяна), Брайан Мэй (н. 1947;… 3 Кульмінацыя культуры (ад лац. culmen - вяршыня), культуралагічны тэрмін, уведзены ў навуковы ўжытак амерыканскім антараполагам, этнолагам А.Кроберам. Азначае кропку найвышэйшага… 4 Культ (от лат. cultus - ушанаванне), сукупнасць рытуалаў, абрадаў і дзеянняў, заснаваных на веры ў звышнатуральнае. Асноўныя разнавіднасці К. - магія; уміласцівіцельны… 5 Культура (ад лац. cultura - апрацоўка, ураблянне), сукупнасць матэрыяльных і духоўных каштоўнасцей (звычаяў, вераванняў, традыцый, ідэй, сімвалаў, твораў мастацтва,… 6 Культурагенез (ад лац. cultura + genesis - узнікненне, паходжанне), працэс узнікнення і першапачатковага развіцця культуры; працэс зараджэння матэрыяльнай і духоўнай… 7 Культуралогія (ад лац. cultura і грэч. logos - навука), галіна сацыягуманітарных ведаў; навуковая дысцыпліна пра сутнасць і тыпы культуры, яе сацыяльныя функцыі, заканамернасці… 8 Культура мовы, багацце, выразнасць маўлення, пачуццё мовы, тонкіх сэнсавых адценняў і значэнняў розных паняццяў. Спосабамі выхавання ў чалавеку К.м. з'яўляюцца чытанне… 9 Культура паводзін, сукупнасць форм штодзённых паводзін чалавека (у сферы зносін з іншымі людзьмі, працы, адпачынку, побыту і г.д.), якія падтрымліваюцца і ўхваляюцца грамадствам.… 10 Культура пачуццяў, ступень грамадскай, духоўнай развітасці пачуццяў, эмацыянальнай пісьменнасці чалавека. Фармуецца ў працэсе зносін чалавека з прыродай, у працоўнай дзейнасці,… 11 Культура побыту, тэрмін для абазначэня ўкладу штодзённага жыцця, непасрэдна звязанага з задавальненнем матэрыяльных і духоўных патрэбнасцей. Праяўляецца ў трох сферах… 12 Культура чалавечых адносін, спецыфіка дзейнасці людзей у сферы, дзе адбываюцца працэсы асваення індывідам матэрыяльных і духоўных каштоўнасцей, іх своеасаблівы «перавод» у сферу… 13 Культурнага цэнтру тэорыя, сукупнасць уяўленняў, паводле якіх нормы, каштоўнасці і феномены духоўнай і матэрыяльнай культуры высокаразвітай цывілізацыі (напр., лук і стрэлы, культ… 14 Культурна-гістарычная школа, кірунак заходняй этналогіі, антрапалогіі першай паловы 20 ст., які ўзнік як своеасаблівая альтэрнатыва эвалюцыянізму. Прыхільнікі К.-г.ш. вывучалі старажытныя… 15 Культурна-гістарычная эпоха, адрэзак гістарычнага часу, на працягу якога людзей аб'ядноўвае пэўная культурная агульнасць. Людзі К.-г.э. маюць падобныя рысы ментальнасці, спосабы… 16 Культурна-гістарычныя тыпы, адносна цэласныя, адасобленыя і замкнёныя сукупнасці характэрных элементаў духоўнай і матэрыяльнай жыццядзейнасці этнасаў. Выяўляюцца ў рэлігійных, сацыяльна-эканамічных,… 17 Культурнае будаўніцтва, тэрмін, які прымяняўся ў практыцы сацыялістычных дзяржаў для абазначэння ўзвядзення за кошт дзяржаўнага бюджэту сацыяльна-культурных і сацыяльна-бытавых… 18 Культурна-эвалюцыйная школа, кірунак эвалюцыянізму; плынь у замежнай (пераважна амерыканскай) культурнай антрапалогіі, якая сфармавалася ў 1960-я г. Яе асноўныя прадстаўнікі - Д.Аберле,… 19 Культурная антрапалогія (культурантрапалогія), навуковы кірунак, які сфармаваўся ў першай палове 20 ст. у краінах Заходняй Эўропы і ЗША. Яе заснавальнік - амерыканскі этнолаг… 20 Культурная рыса, тэрмін культуралогіі, які абазначае ўстойлівую сукупнасць традыцыйных для дадзенай культуры ўяўленняў, дзеянняў, каштоўнасцей; непадзельная адзінка ў…