-
1
цабэрак — тоўсты, няўвішны.
Як яму, такому цабэрку, на работу далёка хадзіць. -
2
цагельнік — пячнік.
Чуць знайшлі цагельніка, каб печку скласці.
(Відаць, першапачаткова той, хто цэглу вырабляў на цагельні.) -
3
цалёўка — дошка.
Паветку абабілі цалёўкамі. -
4
цалкі — цэлая, нярэзаная бульба.
На вячэру зварым цалкі. -
5
цацкаць — любавацца, песціць у руках.
Цацкаў-цацкаў і ў кішэнь узяў. -
6
цацотка, цаца — капызістая, напорыстая, прабіўная.
Ты са сваей цацоткай яшчэ й наскачашся й наплачашся. Яна добрая цаца. Такіх цацаў многа ў срацы. -
7
цвердзь — цвёрдасць, трываласць.
Лёд ужо - самая цвердзь. -
8
целяпаць — плявузгаць.
Толькі языком целяпаіць, а нічога ня робіць. -
9
целяпень, целепень — няўклюда, няўдаліца.
Целяпень у хаці, што пень. -
10
цемнік — хмыз, цёмнае кустоўе.
Цемнік абступіў сцежку, аж страшна йсці. У такі цемнік убілася, ледзь на праталіну ўзбілася. -
11
ціплюкі — кураняты.
Варона шмат ціплюкоў пахапала. -
12
ціснуцца — спяшацца, падавацца ў дарогу.
Пакуль відна, цісніся дамоў. -
13
ціхама — употай, цішком.
Гэта вы з маткай усё ціхама робіце. -
14
ціху — не хвалюйся, пачакай.
Ціху, пойдуць дажджы, бульба атойдзіць. -
15
цмыгнуць, цмыргнуць — ударыць, грымнуць.
Як цмыгнуў, дык ён і сеў. -
16
цот у цот — дакладна, адно ў адно.
Доўг вярнуў цот у цот. -
17
цупкі — учэпісты.
Пальцы ў яго цупкія, як ухопіцца, дык ня выпусціць. -
18
цуркі, цурачкі — аскепкі шкла, аскялёпкі, кавалачкі.
Збан на дробныя цуркі разбіўся. Лясь на падлогу кілішкі - на дробныя цурачкі пабіліся. -
19
цурмень — цурок.
Малы цярпеў-цярпеў ды як пусціць цурмень. -
20
цыблы — доўгія ногі.
На сваіх цыблах яна й да Полацка дабяжыць.
На запыт знайшлося 38 артыкулаў
Паведаміць пра недакладнасьць