побер — засада на паляванні.
Усю ноч у поберы сядзелі й каб што ўпалявалі.

повірак — кіёк, палка.
Удваіх на повірку папёрлі цэбар.

погусць — густая страва, густыш.
Ці табе погусць наліць?

под; падавы — тло ў печы; спечаны на подзе.
Хлеб пяклі на подзе. Падавы хлеб смачнейшы, сытнейшы.

подручкі, уподручкі — узяўшыся пад руку.
Як узяліся подручкі, дык ішлі б невядома куды, ашалелыя ад любосці.

подсціль — падсцілка карове ці каню.
Саломы на подсціль трэба настарацца.

пожаг — кіёк, дубец з завостраным канцом (на агні абпаленым); яшчэ — увішны, гарачы кавалер.
Гатоў пожагам вочы выкалаць. Ён пожаг такі, увесь час каля дзяўчат круціцца.

покаддзю — да ўпаду.
Мы покаддзю лажыліся са смеху ад ягоных жартаў.

покат — водгалас, гук.
Аж разлягаліся покаты смеху.

поклад, покладзь, падкладзень — яйка, якое пакідаецца ў гняздзе нясушцы, як бы на заахвочванне.
На поклад адно яйцо пакінула, а ўсе забрала. У гняздзе толькі падкладзень ляжыць, сягоння не няслася курыца.

пол — палок, палаці.
Пол - ад печы да вакна, дзе спалі ўсе разам, а ўнізі - падполля, дзе бульбу хавалі.

полка — пялёнка, пялюшка.
Полкі памыла - ідзі развесь у двары.

полягка — палёгка.
Полягку зробілі паштарам - павесілі скрынкі на вуліцы.

помак — намоклае палена; яшчэ — нехлямяжы.
Як пакладзеш помак у печ, дык з яго толькі дым, а цяпла німа. На балесь мне гэны помак у хаці?

помства — помста.
Малых павыключалі з інстытута, можа, помства, а можа, і ленаваліся.

поражня — паражняком.
Туды вязець, аж восі стогнуць, назад поражня едзіць.

порах — прах, пыл.
Мышы ўжо салому на порах патачылі.

порацца — поркацца, шамацець.
Баба порацца ў сваім закутку й нічога ня чуіць.

посік — выразаны ў забітага парсюка хвост і адпаведна ўсё, што пад хвастом. Зімой перад запаленай печкай посікам змазвалі боты, папярэдне патрымаўшы посік перад агнём.
Боты гладка ссохліся, вазьмі посік ды добра памаж іх.

поснае — беднае, нішчымнае.
Поснае віно, і закуска посная была.