-
121
згайдамачыць — змарнаваць, згубіць, зглоціць.
Столькі грошай згайдамачыў, а толку ніякага. -
122
згалавець — здурнець, з'ехаць з глузду.
Што ты - згалавела, такое робіць? Саўсім згалавеў, вярзець здубавецця. -
123
зганяць — сканчацца.
А гэта было - ужо зіму зганяла. -
124
згараны — звараны абы з чаго.
Згарана з нечага - людзі ня свінні, усё з'ядуць. -
125
згірдзіцца — сканаць, акалець, счэзнуць.
Скрыпеў-скрыпеў і згірдзіўся. -
126
зглабсціць — прыбраць да рук.
І ня жыў, каб ня зглабсціць хоць што-небудзь. -
127
зглоціць — падзець некуды, закінуць, збаёдаць.
І калі толькі паспеў зглоціць набытак? Куды ўжо зглоціла мяшалку?
(Яўна - ад глытаць). -
128
згубля — страта.
Па гэтай згублі жыць будзіш. -
129
згыркаць — згубіць, недзе падзець, зглуміць.
Столькі дабра згыркаў і каб «дзякуй» сказаў. Згыркаў ужо недзе сцізорык. -
130
здабычлівы — хто ўмее здабыць, прыдбаць.
Яна здабычлівая курыца й у шумі (смецці) нешта сабе ў дзюбку знойдзіць. -
131
зданькі — прывіды.
Як сцямнелася, пачалі зданькі здавацца, у хаці даўно ніхто ня жыў. -
132
здзеіць — здзейсніць, зрабіць.
Благое здзеіць лёгка, ды выправіць цяжка. -
133
здзержыць — стрымацца.
На табе, учора дождж здзержаў, а сягоння як пачаў з паўдня, веялкай шумела-шумела ўсё. -
134
здобыч — пажытак.
І пашоў шэры воўк на здобыч. -
135
здубавецця — усё сабранае абы-як, абы-што сказанае.
Ён здубавецця вярзець, а мы слухаць павінны. -
136
здыхацца — аддыхацца.
Не магу здыхацца, юшкі столькі з'ела за ўсе дні. -
137
здыхля, здыхлік, здыхляціна — нягеглы, змарнелы.
Ня конь, а здыхля, такога хоць самога вязі. -
138
з'ежнае — ядомае, што можна есці.
Там з'ежнага нічога німа. -
139
зжыцца — збяднець.
Зжыўся - сабаку німа чым выгнаць. -
140
зжыць — перажыць.
Быў чалавек з Атрошкава, чатыры жонкі зжыў.
На запыт знайшлося 179 артыкулаў
Паведаміць пра недакладнасьць