крадзецтва — крадзёж, пакража, рабаванне.
У крадзецтва кінулася твая дачка.

крайней — неабходней, пільней.
Давай, каму крайней трэба.

крапаць — начыняць кілбасы, пхаць пальцам у кішку праз пярсцёнак, спецыяльную як бы лейку, альбо праз мясакрутку.
Троху кілбас накрапала, малы быў падсвінак. Кола крапанай кілбасы суседцы аднясла.

крапосць — моц.
Дзеры й ломам білі, алі яны не паддаліся, - ты падумай, гэткая крапосць.

красняк — здаровы, ружовашчокі.
Яшчэ такі красняк, а ўсё кволіцца.

красулля — прыгажуня.
Прыехала гэная красулля й усіх хлопцаў звяла.

кратавінне — нарытыя кратамі купкі зямлі.
Увесь гарод у кратавінні, як завёўся крот.

кратацца — рухацца.
Як бы цяжка ні было, трэба кратацца, каб жыць.

крок — шырынка.
Зашпілі крок, а то пітуха свайго згубіш, вылеціць.

кроклы — кроквы; яшчэ — тыповы, прыродны, характэрны.
Глядзіш, к зіме ў сваю хату ўвойдзім, ужо й кроклы паклалі. Кроклы ўжо парашацілі, засталося драніцамі пакрыць - і страха гатова. Сімкін - кроклы жыд, з усіх вылучаіцца.

круглёвіна — кружляк, круглы кавалак.
Дзве круглёвіны здору таплёнага дала яму.

кругловіна — яма, калдобіна.
Дажджы прашлі, і ўсю дарогу кругловіны пабілі.

кружнік — скручанае ў круг.
Цэлы кружнік дроту валяецца.

круканосы — гарбаносы; нос, як у крука.
У Праксэды сын круканосы, а мужык з кірпатым носам.

крупяная — з круп.
Кашы крупяной наварыла, укруціла ў фуфайку, каб ня стыла.

крутадушнік — няшчыры, двурушны, крывадушны.
Німа яму веры, крутадушніку, вечна душой круціць.

крутарог — з крутымі (гнутымі) рагамі (казёл); яшчэ — мужчынскі струмант.
Ёсь у мяне крутарог, што шавеліць паміж ног.

крутуха — порсткая жанчына; яшчэ — полька-крутуха.
Яніна такая крутуха, на месцы ня ўседзіць ні хвіліны. Так уляглі ў польку-крутуху, - духі вон!

круцікі — розная жамяра ў вадзе.
Даланёй балацінку працісніш, здзюмухнеш круцікаў і п'еш.

круціцца — пускацца ў блыт.
Мужык з'ехаў, дык яна круціцца як сучка.