чохаўка — чханне.
Як напала чохаўка, нічым запыніць не магла.

чохнуць — лінуць.
Дождж як чохнуў, здалося, што неба абваліцца.

чубасіць — моцна ліцца.
Дождж гэтак чубасіў, аж усё ў руччы гудзела.

чугай — апранаха з аўчыны.
Дзед бабі чугай шыіць, // А ў бабы душа ныіць...

чулы; чулейшы — здаровы, дужы; здаравейшы.
Як бы яна ўжо была чулейшая, дык хоць бы козачку кінула на племя.

чуні — абутак.
Нейкія чуні ўздзеў, вайлакоў не было.

чурчом — ручаём.
Са стрэх чурчом ліецца.

чутнейшы — гучнейшы, галаснейшы.
У лагеры песні складалі, якія чутнейшыя былі, якія не зайшліся.

чылінда — няўмека, гультайка.
За добрым мужам і чылінда жонка.

чысцядзь, чысцяк — чыстае месца, расцяроб.
Мала-памалу прадраліся з гушчару на чысцядзь.

чычыліць — есці, грызці, тачыць.
Малыя так чычыляць хлеб, як тыя мышы.