1 бра, нескл., н. Насценнае асвятляльнае прыстасаванне. У паркеце адсвечваліся ножкі крэслаў, халодныя грані калонаў, гронкі вясёлкавых бра. Скрыган. [Фр.… 2 брава, выкл. Вокліч, які азначае захапленне, пахвалу, адабрэнне. Дзеда Тодара ссадзілі са сцэны. Гушкалі, крычалі: “Брава!” Пташнікаў. [Іт. bravo.] 3 бравада, -ы, ДМ -дзе, ж. Паказная легкадумная смеласць. Купалаўскі рамантызм гераічны. Няма ў ім меланхалічнай расслабленасці, чуллівай ідэалізацыі “даўніны”,… 4 бравіраванне, -я, н. Дзеянне паводле знач. дзеясл. бравіраваць. 5 бравіраваць, -рую, -руеш, -руе; незак., чым і без дап. Пагарджаць чым-н. дзеля паказной храбрасці; выстаўляць напаказ што-н., задавацца; выхваляцца. У той момант..… 6 бравісіма, выкл. Тое, што і брава, але ў больш моцнай ступені. [Іт. bravissimo.] 7 бравурнасць, -і, ж. Уласцівасць бравурнага. 8 бравурны, -ая, -ае. Шумны, бадзёры, прыўзняты (пра музыку). Бравурная мелодыя не то марша, не то факстрота ўскалыхнула ўсіх. Лынькоў. [Ад фр. bravoure — храбрасць,… 9 бравы, -ая, -ае. Мужны з выгляду, маладзецкі; удалы. Нашы героі былі хлопцы бравыя і.. ўзброеныя. Якімовіч. 10 бравэрка, -і, ДМ -рцы; Р мн. -рак; ж. Верхняя кароткая мужчынская вопратка звычайна з аўчын, абцягнутых саматканым сукном. Пракоп прыглядаецца, пазнае. .. Лісіная… 11 брага, -і, ДМ бразе, ж. 1. Рошчына з соладу, мукі і бульбы, з якой гоняць спірт. // Адходы пасля такой перагонкі ў выглядзе рэдкага цеста. Каля хлеўчука ў… 12 браджэнне, -я, н. 1. Працэс распаду арганічных рэчываў, які адбываецца пад уплывам мікраарганізмаў або вылучаных з іх ферментаў. Спіртавое браджэнне. 2. перан.… 13 брадзіла, н. Тое, што выклікае браджэнне (у 1 знач.). 14 брадзільны, -ая, -ае. Які мае адносіны да браджэння (у 1 знач.). Брадзільная вытворчасць. // Які служыць для браджэння. Брадзільны чан. 15 брадзільня, -і, ж. Памяшканне на бровары, дзе ў спецыяльных брадзільных чанах адбываецца працэс браджэння. 16 брадзіць1, браджу, бродзіш, бродзіць; незак. 1. Павольна, не прытрымліваючыся дарогі і пэўнага кірунку, хадзіць; блукаць. Міхалка брадзіў за Скуратовічавымі каровамі… 17 брадзіць2, бродзіць; незак. Знаходзіцца ў стане браджэння (у 1 знач.). Сок вінаградны недзе ў бочках бродзіць. Рудкоўскі. 18 брадзяга, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -дзязе, Т -ай (-аю), ж. Тое, што і валацуга, бадзяга2. [Алесь:] — А то ты [Мікалай] сам брадзягаю жывеш, а пра іншых клапоцішся...… 19 брадзяжыць, -жыць; незак. Тое, што і валачыцца, бадзяцца. [Барановіч:] — Жыве тут Мікалай Жыгунец. ..Дык ён.., як верабей пад страхою, жыў, па свеце цягаўся, брадзяжыў.… 20 брадзячы, -ая, -ае. Які не мае пастаяннага месца жыхарства; пераходзіць з месца на месца; вандроўны. Тут [на захадзе ад былога Скуратовічавага хутара] і гонту…