1 бе, выкл. гукапер. Аб бляянні авечак, коз. І вось, калі ўжо ўсё жывое спала, Авечка нейкая: — Бе! Бе! — чагосьці забляяла. Корбан. 2 бег, бегу, м. 1. Дзеянне паводле дзеясл. бегаць (у 1, 2 знач.) і бегчы (у 1, 3—6 знач.). 2. Практыкаванне або спаборніцтва ў беганні. Бег на сто метраў.… 3 бегавы, -ая, -ое. 1. Які служыць для бегу, шпаркай язды. Бегавая дарожка. Бегавыя лыжы. Бегавыя дрожкі. 2. Які мае адносіны да бегу як віду спорту або скачак… 4 беганіна, -ы, ж. Разм. 1. Дзеянне паводле дзеясл. бегаць (у 1 знач.). 2. Сумятня, неразбярыха. На вуліцы ўшчыналася такая беганіна, што ад яе хацелася пад зямлю… 5 беганне, -я, н. Дзеянне паводле знач. дзеясл. бегаць (у 1, 2 знач.). 6 бегатня, -і, ж. Тое, што і беганіна. Праз хвілін пяць.. [Міхалка], стомлены за дзень бегатнёй за каровамі, моцна спаў. Чорны. І толькі .. [Рыгор] паспеў падысці… 7 бегацца, -аецца; безас., незак. Пра наяўнасць жадання або магчымасці бегаць. 8 бегаць, бегаю, бегаеш, бегае; незак. 1. Тое, што і бегчы, з той розніцай, што бегаць азначае дзеянне, якое адбываецца шматразова ці ў розных напрамках. Бегаць… 9 бегемот, -а, М -моце, м. Буйная млекакормячая жывёліна атрада парнакапытных, якая жыве ў прэснаводных вадаёмах трапічнай Афрыкі. [Стараж.-яўр.] 10 бегемотавы, -ая, -ае. Які мае адносіны да бегемота. Бегемотавая шкура. 11 бегласць, -і, ж. Уласцівасць беглага (у 2, 3 і 4 знач.). 12 беглы, -ая, -ае. 1. Гіст. Які, ратуючыся, тайна, самавольна збег з месца жыхарства. Беглы селянін. / у знач. наз. беглы, -ага, м.; беглая, -ай, ж. 2. Не… 13 бегма, прысл. Абл. Бягом. І адкуль толькі спрыт узяўся ў дзеда, кінуўся ён бегма да капітанскага мосціка. Лынькоў. ◊ Бегма бегчы гл. бегчы. 14 бегунок, -нка, м. Дэталь у круцільным механізме прадзільнай машыны і ў некаторых іншых машынах і прыстасаваннях. 15 бегчы, бягу, бяжыш, бяжыць; бяжым, бежыце, бягуць; незак. 1. Хутка рухацца, перамяшчацца, моцна адштурхоўваючыся ад зямлі нагамі. З перакошанымі ад страху… 16 бедаванне, -я, н. Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. бедаваць. 17 бедаваць, бядую, бядуеш, бядуе; незак. 1. Цярпець душэўныя пакуты; выказваць перажыванні, смутак, жаль. Змрокам таго дня.. [Нявада] пачаў абыходзіць увесь той… 18 бедалага, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -лазе, Т -ай, -аю, ж. Разм. Чалавек, які трапіў у бяду. Мой ложак стаяў побач, і я дапамагаў няшчаснаму бедалагу чым толькі… 19 бедачына, -ы, м. і ж. Разм. Тое, што і бедалага.— Загінуў бедачына, — з ноткаю жалю сказаў [лейтэнант]. Колас. Толькі з яе мужа.. [паляўнічыя] часам падсмейваліся:… 20 бедлам, -у, м. Разм. Неразбярыха, шум, вэрхал. [Максім:] — Ды плюнь ты на ўсю іхнюю гаспадарку і ўвесь іх дамашні бедлам, пачні ты жыць асобна. Машара. [Англ.…