Пустыня ніколі ня стыня. — Пустыняй называюць пустога чалавека, у якога ўсё пустое - і гутарка, і чыны. Прыказка кажа, што пусты чалавек ня стане паважным.

Пусьці злыдня на тры дні, а ён і за тры тыдні ня выйдзя. — Калі пусьцяць у хату благога кутніка ці кватаранта.

Пусьці павалюся, падымі ні ўстану. — Аб бездапаможным, апушчоніку ці гультаю, які сам сябе не дагледзе.

Пусьці свіню за стол, дык іна й ногі на стол. — Калі бязуважнага, грубога чалавека прыняць у паважную кампанію, дык ён там сваімі паводзінамі няпрыемнасьцяў наробіць.