-
1
Старасьць ні радасьць, і горб ні карысьць. — Прыказваюць старыя, калі пачынаюць слабець і горбіцца.
-
2
Старац, старац, сяло гарыць! - Ніхай гарыць! - я ў другоя пірайду. — Аб тых, якія грамаду любяць толькі датуль, пакуль зь яе матар'яльную карысьць маюць.
-
3
Старац старца нінавідзя, а гаспадар ніводнага. — Старац старца ненавідзе, бо яны канкурэнты. Гаспадар абодвух ня любе, бо яны хочуць жыць з працы гаспадара. Прыказваюць, калі два акупанты між сабой б'юцца, бо кажны хоча сабе падбіць адну й тую самую краіну. А народ, які жыве на гэтай зямлі, абодвух гэтых акупантаў ня любе, бо яны роўныя ягоныя ворагі.
-
4
Старой бабца хораша й у шапца. — Даўней старыя беларускія жанчыны насілі каптуры - «шапкі». Старыя людзі хвасьлівых убораў не патрабуюць.
-
5
Старой бабя й на печы ўхаба. — Калі нехта бяз важнай прыгоды бяду нажыве.
-
6
Старому маніць, а багатаму красьці. — Няма каму аспрэчыць, калі стары маніць, бо ніхто ня помне таго часу, аб якім стары апавядае. Ніхто не павера, што багаты ўкраў, бо ў яго ўсяго шмат свайго.
-
7
Староя хвалі ды за плот валі. Маладоя гудзь ды набудзь. — Выказваюцца аб старым працоўным статку. Жартам гэтак выказваецца й аб старых людзях. Гудзіць - ганіць.
-
8
Старцу сяло ні наклад. — Аб тым, хто на малым прыбытку ня спыняецца.
-
9
Стары вол баразны ня псуя. — Водклік аб старым фахоўцы, які мае багатую жыцьцёвую практыку й добра выканае сваю работу.
-
10
Стары з мусту, а бізь яго пуста. — Калі ў хаце ёсьць старая людзіна. Хоць яна да працы й няздольная, але нейкую карысьць дае. Сэнс прыказкі: Старога карміць хлебам нібы й мус (з мусу), але ён карысны, бо хаты даглядае, у якой безь яго пуста.
-
11
Стары як малы. — На старога, калі ён у чым памыліцца.
-
12
Стаць дубам. — Калі конь станавіцца на заднія ногі.
-
13
Стаць дубка. — Калі сабака станавіцца на заднія лапы.
-
14
Стаць натарца. — Калі нехта напружваецца ды гатовіцца да змаганьня.
-
15
Стаць рагача. — Калі нехта становіцца на галаве, а ногі трымае ўгору.
-
16
Стаячаму лапаць падшывая. — Калі нейкі вырванец увачавідкі ашуквае.
-
17
Сто коп (збожжа) - на год хлеба, і капа - на год хлеба. — Ці гаспадар нажне сто коп, ці адну капу, - усёроўна хлеба мусе хапіць на ўвесь год.
-
18
Стол хлеба ні паесьць. — Кажа гаспадар, калі госьці яму заўважаць, што зашмат хлеба накроіў. Гэтым нібы кажацца, што хлеб накроены не для стала, а для гасьцей, каб госьці не падумалі, што гаспадар скупы.
-
19
Стоць галавой. — Галавой проста ўніз.
-
20
Сто чартоў гэткага ліха ні наробюць, як адна п'яная баба. — Калі п'яная жанчына лаецца ці няпрыстойныя песьні пяе.
На запыт знайшлося 23 артыкулы
Паведаміць пра недакладнасьць