Віда-й-нявіда. — Увачавідкі й у потайкі: «Ён віда-й-нявіда цягне з калгаснага сьвірна».

Відаць, ды далёка дыбаць. — Калі нейкая рэч і панадная, але цяжка яе дасягнуць.

Відна, хоць іголкі зьбірай. — Кажацца, калі вельмі сьветла.

Вісна й восінь на рабой кабыля едзьдзюць. — Вясной і восеняй неба пакрытае часта воблакамі й добрая пагода чаргуецца з дажджом.

Вісна ні місна, а восінь ні малочна. — Вясной няма мяса, бо за зіму выдаткавалася, а восеняй няма малака, бо каровы перастаюць даіцца.