бражджэль — сухая палка, кій, калі кінуць - бражджыць; яшчэ — усё высушанае.
Ён ужо ўніз расцець, як бражджэль зробіўся. Бражджалёў напякла, німа чаго ўкусіць.

брандзаваны — у бронзавай аздобе.
Конь маляваны, хамут брандзаваны, толькі ў сваты ехаць.

братавіты — дужа блізкі сябра.
Ён мой сябра братавіты, як сабе, веру яму.

брахлівы — фрывольны.
Ад ейных брахлівых песняў аж у пятках колка.

брацца — адыходзіць.
Старыя па адным на той свет бяруцца.

брацюлечка — ласкавае найменне брата.
Спраўляў брацюлечка пярсцёнкі ў горадзі.

бруд — гной пры нарыве.
Скуліна прайшла, а стрыжэнь застаўся, бруд выйдзіць.

бруёк, бруячок — рабацінне на вадзе.
Сягоння бруёк маленькі. Бруячок, як на ляшчу луска.

брухмень — пузач, брухач, пузацень.
Такі брухмень - па зямлі пуза валачэцца.

брыгаць — патрошку капаць, накрапаць.
Дождж брыгаў-брыгаў ды так і не сабраўся пайсці.

брыдзіцца — гідзіцца, грэбаваць.
Я брыджуся такога кавалера, такога п'янюгі.

брыдзь — брыда, брыдота.
Не падыходзь да гэтай брыдзі.

брызентовікі — брызентавыя пашлапні, туфлі.
У брызентовіках добра ад даўгоў уцякаць.

брызлае — закіслае малако.
Вячэрашняе малако брызлае, толькі бульбу праганяць.
(Брынза, думаецца, таго ж кораня.)

брыка — спецыяльны воз для перавозкі сена, саломы, высокія бакі накрачаны жэрдкамі.
Звычайна ў брыку месціцца да двух беркаўцаў сена. За дажджом прывёз яшчэ брыку сена.

брысік — укормлены, дагледжаны, гладкі.
Глядзі ты, які брысік вырас, - хоць на ім нажы йстры.

брэд — спажыва, здобыч.
Каза сама на брэд ходзіць, а казляняткі на ваўчынай шкуры качаюцца й мамкі дажыдаюцца.