81 Культура чалавечых адносін, спецыфіка дзейнасці людзей у сферы, дзе адбываюцца працэсы асваення індывідам матэрыяльных і духоўных каштоўнасцей, іх своеасаблівы «перавод» у сферу… 82 Культурнага цэнтру тэорыя, сукупнасць уяўленняў, паводле якіх нормы, каштоўнасці і феномены духоўнай і матэрыяльнай культуры высокаразвітай цывілізацыі (напр., лук і стрэлы, культ… 83 Культурна-гістарычная школа, кірунак заходняй этналогіі, антрапалогіі першай паловы 20 ст., які ўзнік як своеасаблівая альтэрнатыва эвалюцыянізму. Прыхільнікі К.-г.ш. вывучалі старажытныя… 84 Культурна-гістарычная эпоха, адрэзак гістарычнага часу, на працягу якога людзей аб'ядноўвае пэўная культурная агульнасць. Людзі К.-г.э. маюць падобныя рысы ментальнасці, спосабы… 85 Культурна-гістарычныя тыпы, адносна цэласныя, адасобленыя і замкнёныя сукупнасці характэрных элементаў духоўнай і матэрыяльнай жыццядзейнасці этнасаў. Выяўляюцца ў рэлігійных, сацыяльна-эканамічных,… 86 Культурнае будаўніцтва, тэрмін, які прымяняўся ў практыцы сацыялістычных дзяржаў для абазначэння ўзвядзення за кошт дзяржаўнага бюджэту сацыяльна-культурных і сацыяльна-бытавых… 87 Культурна-эвалюцыйная школа, кірунак эвалюцыянізму; плынь у замежнай (пераважна амерыканскай) культурнай антрапалогіі, якая сфармавалася ў 1960-я г. Яе асноўныя прадстаўнікі - Д.Аберле,… 88 Культурная антрапалогія (культурантрапалогія), навуковы кірунак, які сфармаваўся ў першай палове 20 ст. у краінах Заходняй Эўропы і ЗША. Яе заснавальнік - амерыканскі этнолаг… 89 Культурная рыса, тэрмін культуралогіі, які абазначае ўстойлівую сукупнасць традыцыйных для дадзенай культуры ўяўленняў, дзеянняў, каштоўнасцей; непадзельная адзінка ў… 90 Культурная рэвалюцыя (ад франц. revolutio - пераварот), сукупнасць культурных пераўтварэнняў у працэсе пераходу ад аднаго грамадскага ладу да другога; перабудова сістэмы вытворчасці,… 91 Культурная экспансія, працэс пашырэння сферы ўплыву дамінуючай (нацыянальнай) культуры за першапачатковыя межы або дзяржаўныя граніцы. Тэрмін «К.э.» прымяняецца найчасцей… 92 Культурны арганізм, складанае арганізаванае культурнае адзінства, якое з'яўляецца аб'ектам вывучэння культуралогіі. Абумоўлівае ўспрыняцце культуры як жывога біялагічнага… 93 Культурны герой (англ. culture hero), міфічны персанаж, які здабывае для людзей розныя прадметы культуры (агонь, культурныя расліны, прылады працы), вучыць іх розным… 94 Культурны імпульс, унутраная прычына, штуршок, стымул да з'яўлення новых культурных каштоўнасцей, феноменаў. К.і. падзяляюцца на знешнія і ўнутраныя. Да ліку своеасаблівых… 95 Культурны капітал, сукупнасць ведаў, практычных навыкаў, якімі валодаюць індывід, сацыяльная група або грамадства ў цэлым. Тэрмін уведзены ў навуковы ўжытак французскім… 96 Культурны лаг, культуралагічнае паняцце для апісання сітуацыі, калі адны часткі культуры змяняюцца больш хутка (напр., тэхналогія), а другія - больш марудна (духоўная… 97 Культурны працэс, сінхронна-дыяхронныя змены ў культуры ў пэўныя гістарычныя эпохі (старажытнасць, Сярэднявечча, Новы і Навейшы час). Сусветны К.п. ахоплівае большасць… 98 Культурны фільтр, сістэма своеасаблівай аховы адной культуры ад непажаданых уплываў іншых культур народаў свету. У дадзеную сістэму ўваходзяць розныя структурныя адзінкі:… 99 Культурных колаў тэорыя, плынь у рамках гістарычнай школы ў этнаграфіі і культуралогіі. Сфармавался ў Германіі ў пачатку 20 ст., потым у некаторых іншых заходнеэўрапейскіх краінах.… 100 Культурны шок, неўсвядомленая і глыбокая рэакцыя індывіда або якой-небудзь супольнасці пры сутыкненні з іншай культурай. Паняцце «К.ш.» увёў у навуковы ўжытак амерыканскі…
