Вусы белыя - рукі чорныя. Вусы белыя, бо ўжо стар, рукі чорныя, бо гаспадар. — Гэтак прыказвае аб сабе паважны й не малады вясковы гаспадар.

Вучыся галіць на сваей барадзе. — Прыказваюць, калі малады майстра ўзяўся нешта рабіць ды папсаваў матар'ял.

Выбачай, алі болі ні дакучай. — Гэтак жартам прыказвае госьць, калі гаспадар перапрашае яго словам «Выбачай». Госьць гэтым быццам перапрашае гаспадара, што надакучыў.

Выбірай кабылу гарбатую, а жонку лупатую. Гарбатай кабылы ніхто ні ўкрадзе, а жонкі лупатай ніхто ні зьвядзе. — Парада гаспадару пры куплі кабылы. Парада дзяцюку пры жаніцьбе.

Выбіў дух на рабоце. — Прыказвае той, што згубіў сілу й здароўе пры працы.

Выбіўся з работы. — Прыказвае той, хто ня мае пільнай работы, або той, хто абы за якую работу ня хоча брацца.

Выбіўся са сну. — Прыказвае той, каму ад нейкіх думак-клопатаў ня сьпіцца.

Выбраў з гурту курту. — Прыказваюць на дзяцюка, які меў магчымасьць узяць сабе добрую дзеўку за жонку, выбіраў лепшую, ды выбраў нікуды нявартую.

Вывідзі з хлева апошнюю кароўку, дык на паляваньні будзя шанцаваць. — Каб быць добрым паляўнічым, трэба кінуць гаспадарку. Прыказваюць багатаму гаспадару, які наракае, што на паляваньні не шанцуе.

Выплюнінага ні падніміш. — Прыказваюць таму, хто без патрэбы апастыляецца з чалавекам, да якога пазьней трэба будзе зьвярнуцца ў патрэбе. Найчасьцей гэтак прыказваюць, каб папярэдзіць некага, які без патрэбы пачынае апастыляцца зь нявінным чалавекам.

Вырас вялікі - хоць на ім сучку павесь. — Прыказваюць на вялікага хлапца, які да нічога няздатны.

Вырыванская вуліца. — Гэтак называюць тое месца, дзе ўвачавідкі крадуць, з рук вырываюць.

Высака лётаіш, алі нізка сядзіш. — Прыказваюць, калі ганарысты чалавек бярэцца за справу, на якой збанкрутуе.

Выскачыў, як агню ўхапіў. — Калі нехта раптам уцёк ад сораму.

Выскачыў, як Піліп з канапель. — Прыказваюць, калі нехта раптам папаў у чужое сабе асяродзьдзе, ці калі нехта недарэчна ўмяшаўся ў чужую гутарку.

Вышчараіцца, як кабыла на пасеі. — Прыказваюць, калі нехта без патрэбы сьмяецца.

Вядома ня дома. — Гэтак патакуюць, калі нехта апавядае, што на чужыне было блага.

Вясельля - чортава прысельля, а хрэсьбінкі, рады - дай Божа кожныя гады. — Прыказка старэйшых аб тым, што на вясельлі хоць можна дастаткам зьесьці й выпіць, але моладзь часта ўшчынае бойку. А на хрэсьбінах можна й выпіць, і закусіць, і ў дадатак спакойна.

Вясной і качка прачка. — Прыказваюць, калі вясной у разводзьдзе ўсюды гэтак шмат вады, што навет і «качка» можа бялізну памыць.

Вясной - кораб вады, а коўш гразі, а восеняй - коўш вады, а кораб гразі. — Сялянская заўвага аб тым, што вясной вада надта хутка высыхае, а восеняй надта марудна.