Добрая далёка чуваць, а благоя яшчэ далей. — Напамінак маладым, каб яны ўстрымліваліся ад благіх паводзінаў і шанавалі сваю добрую славу.

Добрая знаходка тапор за лавай. — Калі нехта хваліцца, што знайшоў рэч, якую гаспадар паклаў на сваім месцы.

Добрая слава дома ляжыць, а благая далёка бяжыць. — Слава пра добрыя паводзіны гэтак далёка не разыходзіцца, як пра паводзіны благія.

Добры дзень вам! - Ці рады вы нам? — Прывітваюцца жартаўліва неспадзяваныя госьці.

Добры дзень таму, хто ў гэтым даму. — Прывітаньне-жарт прышоўшы ў чужую хату.

Добры сябра таго ні дасьць, што благая зямелька. — Сялянская прыказка аб благой зямлі, якая хоць і скупа родзіць, але з году ў год жывіць, чаго й найлепшы сябра ня зробіць.

Дождж ідзе - грыбы будуць. Дзеўкі растуць - бабы будуць. — Гэтак жартуюць, калі нарасьце шмат маладых дзяўчат.

Долках сядзь, і на зямлі ногі пастаўляй. — Жартам прыказваюць таму, хто ня мае дзе сесьці.

Доля мая чубатая - ніхто мяне ні сватая! — Жартам прыказвае тая дзяўчына, якой замуж не бяруць.

Дорага лыжка да абеду. — Прыказвае той, які можа й пераплаціў за рэч, безь якой ня мог абыйсьціся.

Дорага ня тое, што ў год, алі тоя, што ў рот. —
1. Прыказвае той, хто прадае ўборы, ці іншыя дарагія рэчы, каб купіць харчоў.
2. Прыказвае той, хто пераплачвае за хлеб, ці за іншыя рэчы, якія вельмі патрэбныя.

Дося блазнаваць, калі сталі й дзеці ўзнаваць. — Ня трэба вясьці пустой, няпрыстойнай гутаркі ў прысутнасьці дзяцей.

Доўгі язык мая. — Прыказваюць аб тым, хто ня можа трымаць сакрэтаў.

Доўгі, як жыдоўскі пачакай. — Ад жыда-гандляра часта доўга трэба чакаць заплаты-доўгу.

Доўгія рукі мая. — Аб тым, хто любе хоць што ўкрасьці.

Доўг ня грэя. — Селянін і ў пякучай патрэбе ня хоча залазіць у даўгі, а калі задаўжыўся - стараецца хутка яго вярнуць.

Дрэнь пчолы, гаўно мёд. Гаўно дзядзька пчалавод. — Лаецца той, каго пакусалі дзядзькавы пчолы.

Дуб, дуб, - дай шлюб! — Жартаўлівая гіронія да тых, што жывуць бяз шлюбу, - быццам шлюб даваў ім дуб у лесе.

Дудар дудару дарма йграя. — Калі людзі аднаго рамясла адзін другому дапамагаюць.

Дурань дурня зная, дурань дурня й чапая. — Прыказваюць таму, хто зь недарэчным у жарты ўступае.