Убіўся, як сучка ў расчыну. — Калі нехта ўблытаецца ў нячыстую справу, што й яму самому няпрыемна й сорамна.

У Бога веру, а Богу ня веру. — Аб тым, што сьлепа на нешта спадзяецца. З казкі: - Чалавех пашоў у царкву ў белым кажусе ды спадзяваўся, што Бог уважа на ягоны новы белы кажух ды ня дасьць дажджу. Але калі ён ішоў дамоў, дык пашоў вялікі дождж ды змачыў і змарнаваў кажух. Тады ён і сказаў: - У Бога веру, а Богу ня веру. Посьля гэтага выпадку ён ніколі не надзяваў белага кажуха, калі ішоў у далёкую дарогу.

У Бога дней ня рэшата. — Дні нашага жыцьця рэшатам ня мераць, каб іншыя з іх ня высыпаліся. Кожнага дня мы мусім нешта карыснае зрабіць.

У бядзе жаласьнікаў шмат, а памагаць некаму. — У бядзе кажны спачувае, але толькі языком, але не матар'яльна.

У вас адпелі, а ў нас ад'елі. — Жартуюць гэтак з моладзі, якая позна прышла зь ігрышча ды спазьнілася на вячэру.

У восінь і вірабей багаты. —
1. Прымаўляюць гэтак бацькі, калі адкладаюць сыньня ці доччына вясельле на восень.
2. Гэтак прыказвае даўжнік, калі ў яго спаганяюць доўг, а ён прося адтэрмінаіваць доўг на восень.

У вубосстве жыве ды хоча з перцам есьці. — Пра тых, што бедна жывуць ды арыстакратычных далікатнасьцяў паганяюць (патрабуюць).

У гарачай вадзе купаны. — Гавораць на папырсклівага й нецярплівага.

У гаспадыні работа адна, трэба яе рабіці што дня. — Аб штодзённай цяжкай і аднастайнай гаспадынінай працы.

У гасьцях добра, а дома лепі. — Воля гасьця абмяжована воляй гаспадара. А дома кажны сам сабе гаспадар.

Удадзены, як забіты. — Прыказваюць, калі нявіннага па хвальшывых даносах вінавацяць.

Ударожыўся, як сраць пад пень. — Пра таго, хто часта ў вадно месца ходзіць наўздабыткі ці ў пазыкі.

У дастатку рыбку скоблюць, а ў ністачы з луской ядуць. — Прыказвае бедны, калі яму вайцяюць, што ягоная ежа блага прыгатаваная або калі ён несамавіта адзеты.

У двух - рада, а ў трох - зрада. —
1. Сакрэты толькі тады могуць захоўвацца, калі аб іх ведаюць усяго дзьве асобы.
2. Калі з сабой сябруюць дзьве асобы, яны будуць абмаўляць трэйцюю пабочную. А калі ў сяброўсьцьве тры, дык зышоўшыся з сабой дзьве асобы, будуць абмаўляць трэйцюю свае кампаніі, няпрысутную.

У добры час сказаць, а ў благі памаўчаць. — Прыказваюць сяляне, калі хочуць нешта сваё пахваліць, ды баяцца, каб не ўрачы.

У дурнога ўсё дурноя. — Лаюць таго, хто нешта благое зрабіў ці сказаў.

Ужо поўны вілачкі наклаў. — Прыкааваюць, калі посьля колькіх удалых кражаў нейкага злодзея зловяць на гарачым учынку.

У зімы рот вялікі. — Прымаўка гаспадароў, калі яны зарыхтоўваюць харчы на зіму.

У злодзія цяжка ўкрасьці. — Майстру ў ягоным рамясьле цяжка ашукаць.

Узялі гной у хату. — Прыказвае сьвяркоў, калі нявестка захварэе.