ацэментаваць, -тую, -туеш, -туе; зак., што. Пакрыць слоем цэменту.

ацэначны, -ая, -ае. Які мае адносіны да ацэнкі. Ацэначныя нормы. Ацэначная камісія.

ацэнены, -ая, -ае. Дзеепрым. зал. пр. ад ацаніць.

ацэнка, -і, ДМ -нцы; Р мн. -нак; ж. 1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. ацэньваць — ацаніць. 2. Думка, меркаванне пра якасць, годнасць, значэнне каго-, чаго-н.…

ацэншчык, -а, м. Той, хто робіць ацэнку, вызначае цану чаму-н.

ацэншчыца, -ы, ж. Жан. да ацэншчык.

ацэньвацца, -аецца; незак. Зал. да ацэньваць.

ацэньваць, -аю, -аеш, -ае. Незак. да ацаніць.

ацэтон, -у, м. Арганічнае злучэнне, бясколерная вадкасць, якая ўжываецца як растваральнік у вытворчасці лакаў, выбуховых рэчываў, штучнага шоўку і пад. [Ад…

ацэтонавы, -ая, -ае. Які мае дачыненне да ацэтону. Ацэтонавы пах.

ацэтылен, -у, м. Бясколерны гаручы з непрыемным пахам газ, які складаецца з вугляроду і вадароду. [Ад лац. acetum — воцат.]

ацэтыленавы, -ая, -ае. Які мае дачыненне да ацэтылену. Ацэтыленавая зварка металу.

ацяжаранасць, -і, ж. Стан ацяжаранага.

ацяжараны, -ая, -ае. Дзеепрым. зал. пр. ад ацяжарыць.

ацяжарванне, -я, н. Дзеянне паводле знач. дзеясл. ацяжарваць — ацяжарыць.

ацяжарвацца, -аецца; незак. Зал. да ацяжарваць.

ацяжарваць, -аю, -аеш, -ае. Незак. да ацяжарыць.

ацяжарыць, -ру, -рыш, -рыць; заг. ацяжар; зак., каго-што. Тое, што і абцяжарыць.

ацяжэлы, -ая, -ае. 1. Які стаў важкім, цяжэйшым. Кранае рукі ацяжэлы колас, Ледзь чутны шум бяжыць па збажыне. Гаўрусёў. 2. Які стаў нерухомым, вялым; перастаў…

ацяжэць, -эю, -эеш, -эе; зак. 1. Стаць важкім, цяжэйшым. На калючках збіраюцца буйныя кроплі і, ацяжэўшы,.. падаюць на жвір. Брыль. 2. Стаць нерухомым, вялым;…