1 ад, прыназ, з Р. Спалучэнне з прыназоўнікам “ад” выражае: Прасторавыя адносіны 1. Ужываецца пры абазначэнні месца, прадмета, ад якіх пачынаецца рух, перамяшчэнне… 2 ад'..., прыстаўка (гл. ад...). Ужываецца замест “ад...” перад ётавымі галоснымі: “е”, “ё”, “я”, напрыклад: ад'ехаць, ад'есціся, ад'язджаць, ад'ядацца. 3 ад... (а таксама ада... і ад'...), прыстаўка. 1. Ужываецца пры ўтварэнні дзеясловаў і абазначае: а) аддаленне ад каго-, чаго-н., напрыклад: адысці, адбегчы,… 4 ада, прыназ, з Р. Разм. Тое, што і прыназ. “ад”. Звычайна ўжываецца ў спалучэннях “ада дня”, “ада сну”. Тым часам, здарэнні дзень ада дня несупынна ўскладняліся.… 5 ада..., прыстаўка (гл. ад...). Ужываецца замест “ад...”: а) перад двума і больш зычнымі, напрыклад: адабраць, адагнаць, адарваць, адаткнуць; б) перад зычным… 6 адабраны, -ая, -ае. 1. Дзеепрым. зал. пр. ад адабраць1. 2. у знач. наз. адабранае, -ага, н. Тое, што сілай узята, забрана ў каго-н. Сваю рэзідэнцыю Зюмель Абставіў,… 7 адабрацца, адбярэцца; зак. Страціць здольнасць рухацца, дзейнічаць у выніку хваробы ці здранцвець ад напружанай працы або страху, хвалявання і пад. [Якуб Колас]… 8 адабраць1, адбяру, адбярэш, адбярэ; адбяром, адбераце; зак., каго-што. 1. Прымусіць каго-н. аддаць які-н. прадмет; сілай забраць у каго-н., што-н. Дубінка — скок,… 9 адабраць2, -аю, -аеш, -ае. Незак. да адобрыць. 10 адабрэнне, -я, н. Прызнанне чаго-н. правільным, станоўчым; пахвала, заахвочванне. Гоман адабрэння. □ Працоўныя Беларусі яшчэ раз выказалі сваё гарачае адабрэнне… 11 адагнаны, -ая, -ае. Дзеепрым. зал. пр. ад адагнаць. 12 адагнацца, адганюся, адгонішся, адгоніцца; зак. 1. Адагнаць каго-н., прымусіць пайсці прэч. Хлапчукі абляпілі машыну — не адагнацца. Васілевіч. 2. Гонячы (жывёлу),… 13 адагнаць, адганю, адгоніш, адгоніць; зак., каго-што. 1. Сілай або пагрозай прымусіць адысці ад каго-, чаго-н., перамясціцца. Адагнаць сабаку. □ Мухі і сляпні… 14 адагнуты, -ая, -ае. Дзеепрым. зал. пр. ад адагнуць. 15 адагнуцца, -гнуся, -гнешся, -гнецца; -гнёмся, -гвяцеся; зак. 1. Выпрастацца, стаць роўным. Цвік адагнуўся. 2. Разагнуўшыся, падняцца; выпрастаць спіну. Напісаўшы,… 16 адагнуць, -гну, -гнеш, -гне; -гнём, -гняце; зак., што. 1. Выпрастаць (што-н. загнутае). Адагнуць прабой. 2. Згінаючы, адхіліць убок. 17 адаграванне, -я, н., Дзеянне паводле знач. дзеясл. адаграваць — адагрэць і адагравацца — адагрэцца. 18 адагравацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак. 1. Незак. да адагрэцца. 2. Зал. да адаграваць. 19 адаграваць, -аю, -аеш, -ае. Незак. да адагрэць. 20 адагрэты, -ая, -ае. Дзеепрым. зал. пр. ад адагрэць.
