21 адагрэцца, -грэюся, -грэешся, -грэецца; зак. Вярнуць сабе страчанае цяпло, нармальны стан. Панас пазірае на фурманку.., а пасля засоўвае рукі глыбока ў кішэні паліто… 22 адагрэць, -грэю, -грэеш, -грэе; зак., каго- што. Вярнуць страчанае цяпло, нармальны стан. Была восень, абодва [Аляксей з таварышам] у трасучым кузаве намерзліся… 23 ададзьмуць, -му, -меш, -ме; -мём, -мяце; зак., што. Дзьмучы, аддаліць, перамясціць што-н. 24 ададраны, -ая, -ае. Дзеепрым. зал. пр. ад ададраць. 25 ададрацца, аддзярэцца; зак. Аддзяліцца ад чаго-н., адарвацца. 26 ададраць, аддзяру, аддзярэш, аддзярэ; аддзяром, аддзераце; зак., што. Аддзяліць што-н. раней прымацаванае; адарваць. Ададраць дранку. Ададраць кару. □ [Нявада]… 27 адажыо. Спец. 1. прысл. Ціха, павольна (аб тэмпе выканання музычнага твора). 2. нескл., н. Музычны твор або частка яго ў павольным тэмпе. [Іт. adagio.] 28 адазванне, -я, н. Дзеянне паводле дзеясл. адазваць (у 2 знач.). 29 адазваны, -ая, -ае. Дзеепрым. зал. пр. ад адазваць. 30 адазвацца, адзавуся, адзавешся, адзавецца; адзавёмся, адзавяцеся; зак. 1. Адказаць на кліч, адгукнуцца. — Ці ты помніш той бор, Дзе я клікаў цябе, А ты моўчкі… 31 адазваць, -заву, -завеш, -заве; -завём, -завяце; зак., каго-што. Тое, што і адклікаць. 32 адале, прысл. Абл. Потым, пасля. Бяжыш скоранька-скоранька, адале распрастаеш рукі, памахаеш імі і зноў ходу. Лужанін. 33 адамаў, -ва. У выразах: адамава галава гл. галава; адамаў агонь гл. агонь; адамаў яблык гл. яблык. 34 адамашка, -і, ДМ -шцы, ж. Шаўковая тканіна з узорамі. З адамашкай ружовай навокал дзіцячыя мары Адплываюць таксама далёка да зор. Глебка. 35 адамашкавы, -ая, -ае. Зроблены з адамашкі. Адамашкавы абрус. 36 адамашнік, -а, м. Ткач, які вытыкае адамашкавыя тканіны. 37 адамкнёны, -ая, -ае. Дзеепрым. зал. пр. ад адамкнуць (у 1, 2 знач.). 38 адамкнуты, -ая, -ае. Тое, што і адамкнёны. 39 адамкнуцца, -нуся, -нешся, -нецца; зак. 1. Адчыніцца; стаць незамкнутым. Замок адамкнуўся. Дзверы адамкнуліся. 2. Адчыніць памяшканне, у якім знаходзішся; зрабіць… 40 адамкнуць, -ну, -неш, -не; -нём, -няце; зак., што. 1. Адчыніць што-н. замкнёнае. Адамкнуць дзверы. // Зрабіць незамкнёным, адкрыць. [Гаўрусь Каляда] адамкнуў…
