1 ан..., прыстаўка гл. а2... 2 ...ана. Другая частка складанаскарочаных слоў, якая сама з'яўляецца скарачэннем слоў: аддзел народнай асветы, напрыклад: райана, гарана, аблана. 3 анабаптызм, -у, м. Рэлігійны рух, які пачаўся ў Германіі ў 16 ст. супраць афіцыйнай царквы і яе догматаў і набыў форму сацыяльнага пратэсту супраць феадальнага прыгнёту.… 4 анабаптыст, -а, М -сце, м. Паслядоўнік анабаптызму. 5 анабаптыстка, -і, ДМ -тцы; Р мн. -так; ж. Жан. да анабаптыст. 6 анабаптысцкі, -ая, -ае. Які мае дачыненне да анабаптызму і анабаптыста. Анабаптысцкі рух. 7 анабіёз, -у, м. Часовае запаволенне або спыненне жыццёвых працэсаў у арганізме пад уплывам неспрыяльных умоў (напрыклад, пры ахаладжэнні, адсутнасці вады). [Ад… 8 анагр, -а, м. Дзікі асёл, які водзіцца ў Паўднёва-заходняй Азіі. [Грэч. anagros.] 9 анаграма, -ы, ж. Перастаноўка літар у слове, пры якой атрымліваецца новае слова, напрыклад: нос — сон, ліпа — піла. [Грэч. anagramma.] 10 анаконда, -ы, ДМ -дзе, ж. Самая вялікая змяя сямейства ўдававых, якая водзіцца ў трапічных лясах Гвіяны, Бразіліі, Пэру. 11 анакруза, -ы, ж. Лішні безнаціскны склад у пачатку верша, напісанага ямбам, анапестам ці амфібрахіем. [Грэч. anakrousis.] 12 анакрэантычны, -ая, -ае. Які апявае радасці жыцця, каханне, весялосць. Анакрэантычная паэзія. 13 аналаг, -а, м. Тое, што з'яўляецца адпаведнасцю з чым-н., падабенствам чаго-н. [Ад грэч. analogos — адпаведны.] 14 аналагічнасць, -і, ж. Уласцівасць аналагічнага. 15 аналагічны, -ая, -ае. 1. Заснаваны на аналогіі. Аналагічны метад. 2. Які з'яўляецца аналогіяй; падобны да чаго-н. Аналагічны выпадак. □ [Сідарук] успомніў, што… 16 аналіз, -у, м. 1. Метад навуковага даследавання, які заключаецца ў расчляненні цэлага на састаўныя часткі. Аналіз філасофскага паняцця прычыннасці. Аналіз заканамернасцей… 17 аналізавацца, -зуецца; незак. Зал. да аналізаваць. 18 аналізаваць, -зую, -зуеш, -зуе; незак., што. Рабіць аналіз чаго-н. Аналізаваць змест урока. Аналізаваць хімічнае рэчыва. □ [Лабановіч:] — Я пачынаю аналізаваць самога… 19 аналізатар, -а, м. 1. Прылада, пры дапамозе якой робіцца аналіз складаных рэчываў, з'яў і пад. Аналізатар газаў. 2. Сукупнасць органаў (органы пачуццяў, нервовыя… 20 аналітык, -а, м. 1. Спецыяліст, які займаецца аналізам чаго-н. Хімік-аналітык. 2. Чалавек, які мае схільнасць аналізаваць з'явы навакольнага свету, адносіны…
