ат, выкл. 1. Пры перадачы абвяржэння, рашучага адмаўлення. — Ат, не крывіце душою, дзядзька Цымбал, — высокім нецярплівым голасам умешваецца Ульяна. Скрыган.…

атабарвацца, -аюся, -аешся, -аецца. Незак. да атабарыцца.

атабарыцца, -руся, -рышся, -рыцца; зак. Разм. Уладкавацца, размясціцца. Гасцінны гаспадар адвёў два пакойчыкі Цэзарыю Гальвасу, а Блецька атабарыўся ў мураванай…

атава, -ы, ж. Трава, якая вырасла ў той жа год на пакошы. На лугах ужо рассцілалася зялёнымі аксамітамі пяшчотна-кволая атава. Колас. Проста атаву скасіць,…

атавараны, -ая, -ае. Дзеепрым. зал. пр. ад атаварыць.

атаварванне, -я, н. Дзеянне паводле знач. дзеясл. атаварваць —атаварыць.

атаварвацца, -аецца; незак. Зал. да атаварваць.

атаварваць, -аю, -аеш, -ае. Незак. да атаварыць.

атаварыць, -ру, -рыш, -рыць; зак., што. Выдаць або атрымаць тавар у пагашэнне якога-н. абавязацельства. [Юля:] — Жэня ўжо атаварыла картачкі: масла, кансервы ёсць.…

атавізм, -у, м. Спец. Праяўленне ў чалавека, жывёл і раслін такіх прыкмет, якія былі ўласцівы іх далёкім продкам. // перан. Рэшта, паўтарэнне чаго-н., што было…

атавістычны, -ая, -ае. Які мае дачыненне да атавізму. Атавістычныя праяўленні.

атайбавацца, -буюся, -буешся, -буецца; зак. Разм. Уладкавацца, размясціцца; атабарыцца. Вельмі ж Толіку хацелася, каб на таполі пасяліліся буслы. І яны не падвялі…

атаймавацца, -муюся, -муешся, -муецца; зак. Аціхнуць, супакоіцца; тое, што і утаймавацца.

атака, -і, ДМ атацы. ж. Імклівы напад на пазіцыі праціўніка. Ісці ў атаку. Псіхічная атака. Лабавая атака. □ Батарэя, у якой служыў Зыбін і ў якой засталася…

атакаваны, -ая, -ае. Дзеепрым. зал. пр. ад атакаваць.

атакавацца, -куецца; незак. Зал. да атакаваць.

атакаваць, -кую, -куеш, -куе; зак. і незак. Зрабіць (рабіць) імклівы напад на пазіцыі праціўніка. [Сцяпанаў] паспеў ужо атакаваць чацвёрку “фокераў”, аб якіх папярэджваў…

атакелажаны, -ая, -ае. Дзеепрым. зал. пр. ад атакелажыць.

атакелажвацца, -аецца; незак. Зал. да атакелажваць.

атакелажваць, -аю, -аеш, -ае. Незак. да атакелажыць.