141 бліц... Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам: вельмі хуткі, маланкавы, напрыклад: бліцтурнір, бліцпаход. 142 бліцкрыг, -у, м. Маланкавая вайна германскіх мілітарыстаў, разлічаная на хуткую перамогу. [Ням. Blitzkrieg — маланкавая вайна.] 143 бліцтурнір, -а, м. Шахматны турнір, у якім на кожную партыю даецца максімальна абмежаваны час. 144 блішчак, -у, м. У выразах: жалезны блішчак, свінцовы блішчак, сярэбраны блішчак — назвы мінералаў. 145 блішчасты, -ая, -ае. Які мае гладкую, бліскучую паверхню, які адбівае прамені святла. На чалавеку быў сіні гарнітур, да самай шыі зашпілены на блішчастыя гузікі.… 146 блішчаць, -шчу, -шчыш, -шчыць; -шчым, -шчыце; незак. 1. Свяціцца роўным, слабым святлом. Воўчым вокам акно ў цемры ночы блішчыць. Колас. // Адсвечваць роўным,… 147 блок- і блок... Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову блакіровачны, напрыклад: блок-сістэма, блок-пост. 148 блок1, -а, м. Прасцейшае прыстасаванне для падняцця грузаў у выглядзе кола з жолабам, цераз якое перакінуты вяроўка, канат або ланцуг. [Англ. block.] 149 блок2, -а, м. Аб'яднанне дзяржаў, палітычных партый, груповак для сумесных дзеянняў. Ваенны блок. Блок камуністаў і беспартыйных. 150 блок3, -а, м. 1. Частка якой-н. пабудовы, прылады, машыны і пад., якая сама складаецца з дэталей, элементаў. Блок цыліндраў. Блок матора. □ [Максім:] — Сам… 151 блокавы, -ая, -ае. Тое, што і блочны1. 152 блот, -у, М блоце, м. Абл. 1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. блоціць. 2. Пра што-н. марна зглумленае, папсаванае. І корму хапала: і бульбы, і буракоў, і кукурузы,… 153 блоціць, блочу, блоціш, блоціць. Незак. да зблоціць. 154 блочны1, -ая, -ае. Які мае адносіны да блока1. Блочны канат. 155 блочны2, -ая, -ае. Які мае адносіны да блока3 (у 2, 3 знач.). 156 блошка, -і, ДМ -шцы; Р мн. -шак; ж. 1. Памянш. да блыха. 2. Насякомае сямейства жукоў-лістаедаў, шкоднік сельскагаспадарчых раслін. Земляная блошка. 157 блуд, -у, М -дзе, м. Разм. Распуста. Сказаў бы хто Раісе, што Дзяніса павяло ў блуд, мала таго, што не паверыла б, слухаць не захацела б. Гроднеў. 158 блудзіць, блуджу, блудзіш, блудзіць; незак. 1. Згубіўшы арыенціроўку, хадзіць у пошуках правільнага выйсця. Хто пытае, той не блудзіць. Прыказка. 2. Хадзіць,… 159 блудлівы, -ая, -ае. 1. Які любіць блудзіць (у 3 знач.); распусны. // У якім выяўляецца распуста, блуд. Часта адчуваў цяпер Вісарыён на сабе нечы цікаўны, блудлівы… 160 блудніца, -ы, ж. Уст. Жанчына лёгкіх паводзін, распусніца. На Захараўскай вуліцы Дзень як уздзене чорны халат, Толькі песня чуваць блудніцы. Чарот.