Дурноя сяло. — Прыказваюць на асобу, якая нешта недарэчнае зробе ці скажа.

Дурны, як рускі бот. — Прыказваюць на няцямкага ўбоістага чалавека.

Дурны, як сала бяз хлеба. — Прыказваюць аб тым, у каго «ня ўсё дома» ў галаве.

Дурня доўга шукаць ня трэба - ён сам сябе пакажа. — Прыказваюць аб тым, хто пры грамадзе недарэчнае слова скажа.

Дурня й у царкве б'юць. — Аб тым, што дурнога й у паважным месцы не шануюць.

Дурня ня сеюць, ні пашуць, а ён сам родзіцца. — За зьяўленьне на сьвет дурня ніхто ня вінен.

Душа меру зная. — Прымаўка пры выпіўцы.

Душа ня кораб. — Гэтак адказвае госьць, калі гаспадары наракаюць, што ён мала еў.

Душа ў целя - у Бога надзея. — Гэтак разважаюць сваякоў, у якіх ёсьць хворы пры сьмерці.

Душой загавеў. — Кажуць аб тым, хто памёр.

Душы-ж ня выплюніш. — Гэтак часамі жартам адказваюць, калі ў каго пытаюцца як жывецца, бо як-бы ні жылося, а жыць трэба.

Душы яго неба! - і нам уміраць трэба. — Прыказваюць на хаўтурох.