101 азлабляцца, -яюся, -яешся, -яецца; незак. 1. Незак. да азлобіцца. 2. Зал. да азлабляць. 102 азлабляць, -яю, -яеш, -яе. Незак. да азлобіць. 103 азлобіцца, -блюся, -бішся, -біцца; зак. 1. Стаць злосным, выявіць зласлівыя адносіны да ўсяго навакольнага. Азлобіцца на ўвесь свет. 2. Атрымаць моцнае раздражненне,… 104 азлобіць, -блю, -біш, -біць; заг. азлабі; зак., каго-што. Зрабіць злосным, зласліва настроіць да ўсяго навакольнага. 105 азлобленасць, -і, ж. Уласцівасць азлобленага. 106 азлоблены, -ая, -ае. 1. Дзеепрым. зал. пр. ад азлобіць. 2. у знач. прым. Які зрабіўся (стаў) злосным у выніку няўдачы, непрыемнасці і пад.; зласліва настроены… 107 азмрочаны, -ая, -ае. Дзеепрым. зал. пр. ад азмрочыць. 108 азмрочвацца, -аецца; незак. 1. Незак. да азмрочыцца. 2. Зал. да азмрочваць. 109 азмрочваць, -аю, -аеш, -ае. Незак. да азмрочыць. 110 азмрочыцца, -чыцца; зак. 1. Пацямнець, стаць змрочным, цёмным. 2. Стаць панурым, сумным (звычайна пра погляд, твар). // Стаць менш радасным з-за якога-н. засмучэння,… 111 азмрочыць, -чу, -чыш, -чыць; зак., каго- што. 1. Зацямніць, ахутаць цемрай. 2. Зрабіць сумным, маркотным, журботным. Маленства дзяцей азмрочыла вайна. □ [Лазавому]… 112 азнаёміцца, -млюся, -мішся, -міцца. Зак. да знаёміцца (у 2 знач.). Азнаёміцца з пастановай сходу. Азнаёміцца з флорай Палесся. 113 азнаёміць, -млю, -міш, -міць. Зак. да знаёміць (у 2 знач.). 114 азнаёмленасць, -і, ж. Знаёмства з чым-н., веданне чаго-н. Азнаёмленасць з літаратурай. Азнаёмленасць з абставінамі. Азнаёмленасць з мясцовасцю. 115 азнаёмлены, -ая, -ае. Дзеепрым. зал. пр. ад азнаёміць. 116 азнаменавацца, -мянуецца; зак., чым. Стаць знамянальным, дзякуючы чаму-н. 1928—1932 гг. ў гісторыі саўгаснага будаўніцтва азнаменаваліся распаўсюджваннем сярод працаўнікоў… 117 азнаменаваць, -мяную, -мянуеш, -мянуе; зак., што. 1. Засведчыць што-н., з'явіцца выражэннем чаго-н. 2. Адзначыць чым-н. (якую-н. падзею, урачыстую дату і пад.).… 118 азнамяноўвацца, -аецца; незак. 1. Незак. да азнаменавацца. 2. Зал. да азнамяноўваць. 119 азнамяноўваць, -аю, -аеш, -ае. Незак. да азнаменаваць (у 2 знач.). 120 азначальны, -ая, -ае. 1. Даступны для азначэння, які можа быць азначаны, які мае ў сабе азначэнне каго-, чаго-н. Азначальная табліца сямействаў раслін. 2. Які…