101 ампутацыйны, -ая, -ае. Які мае адносіны да ампутацыі, прызначаны для ампутацыі. Ампутацыйны інструмент. 102 ампутацыя, -і, ж. Адсячэнне, адняцце якога-н. органа (звычайна канцавога) пры дапамозе хірургічнай аперацыі. Ампутацыя нагі. Ампутацыя грудной залозы. □ [Кастусь]… 103 амужычыцца, -чуся, -чышся, -чыцца; зак. Разм. Стаць падобным на мужыка (у 1 знач.) па сваіх поглядах, звычках і пад. 104 амулет, -а, М -леце, м. Невялікі прадмет, што носяць на целе як магічны сродак, быццам бы здольны засцерагчы ад няшчасця, хваробы і пад.; талісман. [Лац. amuletum.]… 105 амулёвы, -ая, -ае. Які мае адносіны да омуля. Амулёвая ікра. 106 амуніцыя, -і, ж. Рыштунак байца, акрамя зброі і адзення. Трэба, лонданскі грузчык, За партамі сачыць, Каб не даць Амуніцыяй, зброяй грузіць Ні лінкора, Ні баржы… 107 амур, -а, м. У рымскай міфалогіі — бог кахання, якога малявалі ў выглядзе малога хлопчыка з лукам і стрэламі. [Лукавіцын] умеў трымаць сэрца сваё на аброці,… 108 амураў, -рава. Які належыць амуру. Амурава страла. 109 амурнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак. Разм. Займацца любоўнымі справамі, мець любоўныя адносіны. 110 амурны, -ая, -ае. Любоўны. Амурныя справы. 111 амфара, -ы, ж. Вялікая звужаная ўніз круглая пасудзіна з дзвюма ручкамі і вузкім горлам. Была пашырана ў антычным свеце і ў Кіеўскай Русі. [Лац. amphora з грэч.]… 112 амфібія, -і, ж. 1. Земнаводная жывёліна (лягушкі, трытоны і інш.), лічынкі якой дыхаюць жабрамі, а дарослыя асобіны — лёгкімі. 2. Расліна, якая жыве ў вадзе,… 113 амфібрахій, -я, м. У вершаскладанні — трохскладовая стапа, у якой націскны склад знаходзіцца паміж двума ненаціскнымі. Напрыклад: Я бачыў, / як вецер / па полі /… 114 амфітэатр, -а, м. 1. У Старажытнай Грэцыі і Рыме — адкрытае збудаванне для масавых відовішчаў, у якім рады для гледачоў спускаліся ўніз уступамі і ішлі паўкругам… 115 амшалы, -ая, -ае. Тое, што і абымшэлы. У нагах у яго [хорама] рассцілаўся абшар Хвоек гонкіх і пахані чорнай, Сонных вёсак шары, хат амшалых, як мар. Купала.… 116 амшанік, -а, м. Уцепленае памяшканне для зімоўкі пчол. [Міхалка] не раз чуў ад дзеда, што ў вуллі любяць забягаць мышы... Асабліва зімою, калі вуллі стаяць у… 117 амшара, -ы, ж. Тое, што імшара. Ходзіць Боця ў чырвоных боцях па дрыгве, амшарах. Дубоўка. 118 амшарына, -ы, ж. Тое, што і імшарына. Каржакаватыя хвойкі саступалі месца багунніку, а далей распасціраліся пухнатыя амшарыны, гасцінны прытулак журавоў і чапляў.… 119 амшарысты, -ая, -ае. Тое, што і імшысты. Амшарыстае балота. 120 амшыць, амшу, амшыш, амшыць; зак., што. Тое, што і абымшыць. Амшыць сцены.
