Каб агуркі радзілі, і каб пастушкі хадзілі. — Прыказваюць, калі садзяць агуркі, бо толькі тады пастушкі ходзяць у вагуркі, калі яны зародзяць.

Каб Бог даў майму сыну той розум наперад, што ў мужыка ззаду, сказаў жыд. — Аб тое, што беларускі селянін дэталёва перадумляе мінулыя свае памылкі й хібы.

Каб былі грудзі на завесах, дык-бы сэрца паказаў. — Гэтак упэўнівае той, хто даводзіць, што ён кажа шчырую праўду.

Каб веданьня дзе абвалішся, дык-бы абышоў тоя месца. — Гэтак разважаюць, калі здарыцца няшчасьце.

Каб гаварыць зь ім, дык трэба зялезнага бобу пад'есьці. — Прыказваюць аб тым, з кім цяжка згаварыцца, ці каго цяжка пераканаць. Боб - трывалая яда, а «зялезны боб» бадай-што яшчэ трывалейшы, вось таму й трэба зялезнага бобу пад'есьці, каб быць вытрывалым ды некага перагаварыць.

Каб гультай рабіў, дык-бы й дома хлеб быў. — Прыказваюць на валачашчага чалавека, які ходзе па сьвеце быццам шукаць хлеба.

Каб майму сыну той розум наперад, што ў мужыка ззаду. — Гэтак прыказвае мешчанін аб сялянскім розуме.

Каб ня дзірка ў роця, дык хадзіў-бы ў злоця. — Гэтак наракае бедны, што ўсё жыцьцё ён працуе толькі на ежу.

Каб ня ежка, ні адзежка, дык была-бы грошы дзежка. — Чалавек весь свой век працуе на ежу й адзетак.

Каб ня клін ды ня мох, дык-бы цесіль здох. — Гэтак жартуюць зь цесьля, што ён з дапамогай кліна й моху ліквідуе свае хібы ў рабоце.

Каб пілося, елася й болі хацелася. — Прыказвае гаспадар, калі частуе гасьцей.

Каб праз маё гарлечка ды цікла рэчка, дык-бы я напіўся. — Прыказваюць гультаю, які ляніцца самога сябе абслужыць.

Каб сьвіньні рогі, дык-бы йіна ўвесь сьвет збала. — Прыказваюць аб злосным, але слабым чалавеку.

Каб тваё слоўца ды Богу ў сэрца. — Прыказваюць, калі дзякуюць за добрыя пажаданьні.

Каб ты гэтак з духам быў, як гэта праўда. — Прыказваюць манюку.

Каб ты гэтак з носам быў, як гэта праўда. — Прыказваюць манюку.

Каб ты ў галёнку сьвістаў. — Гэтак старыя лаялі падшыванцаў, што ў хаце сьвісталі. Старыя верылі, што ў тэй хаце віхор страху зьдзярэ, у якой сьвісталі.

Каб цябе качка стаптала. — Гэтак жартуюць з малых дзяцей.

Кабыла за дзелам, а жарабя бязь дзела. — Прыказваюць, калі нехта, запрошаны ў госьці ці на бяседу, прыходзе й сам і прыводзе з сабой незапрошанага.

Кавалер сьвіньні па каўнер. — Гэтак высьмейваюць падлетка, які ўяўляе сябе дзяцюком.