Колькг ні жыві, а ўміраць трэба. — Кажа чалавек, калі набліжаецца старасьць.

Колькі ваўка ні кармі, а ён усё ў лес глядзіць. — Прыказваюць, калі навука й выхаваньне ня прыстае да чалавека з благой прыроднай натурай ці з благімі налогамі.

Кончыў поп сьвята. — Прыказваюць, калі нехта застаўся без работы й бяз прыбытку.

Конь на чатыры нагі, а спатыкаіцца. — Прыказвае той, хто памыліўся ў гутарцы.

«Кося, кося!» - пакуль злавіць давялося, а як злавіў, дык «Стой, воўча дух!». — Гэтак прыказваюць, калі дэспат ці ліхвяр ласкава абыходзіцца з прастаком, пакуль у свае рукі возьме, а потым і пагрозамі страша.

Край у края хлеба пазычая. — Прыказвае сусед, калі прыходзе збожжа пазычаць.

Кроўю! — Адказ на папярэднюю лаянку.
а) Каб зь цябе духі выгнала!
б) Каб ты тры дні сраў і зямою драў!
в) Сяры, лоб маж, будзеш чорт наш!
г) Сяры з сабой бяры!

Круцельствам век ні пражывеш. — Прыказваюць круцялю, якога выкрылі ў круцельстве.

Круці ні круці, а трэба ўмярці. — Прыказваюць таму, у каго здарыўся цяжкі выпадак, ад якога немагчыма ўхіліцца. Прыказка паходзе ад казкі: Адзін чалавек мог бачыць сьмерць. Ён рабіў сабе ложка на круцёлцы й калі толькі сьмерць падыходзіла да ягонай галавы, каб задушыць, ён паварочваўся да сьмерці нагамі. Гэтак ён доўга змагаўся ізь сьмерцяй, аж нарэшцэ яна сказала: «Круці ні круці, а трэба ўмярці».

Круціцца, як гаўно ў проламца. — Калі нехта круціцца на павідоку, ды іншым замінае.

Круціцца, як сабака срэць. — Калі нехта на пустую справу робіць вялікія захады.

Круціцца, як скурат на агні. — Прыказваюць, калі вінны вышуквае розныя прычыны, каб аправіцца ад віны.

Крывоя кола проста ня коціцца. — Благі чалавек папраўдзе ня жыве.

Крыўда праўдзя вочы выкалала. — Прыказваюць, калі крыўда перамагае. Прыказка паходзе ад казкі: Жылі на сьвеце Праўда й Крыўда. Праўду ўсюды любілі, а Крыўду ненавідзелі. бо Праўда людзям заўсёды памагала, а Крыўда крыўду рабіла. Нарэшце Крыўда Праўдзе вочы павыколывала й сама запанавала на сьвеце.

Крычыць, аж поля разьлігайіцца. — Прыказваюць, калі нехта моцна крычыць на полі.

Крычыць, як сьвіня ў плот ушчаміўшыся. — Прыказваюць, калі нехта дзіка, нема крычыць ды ня слухае, што іншыя кажуць.

Ксёндз-дабрадзей пасьвяньці хатку: німа парадку. — Прыказваюць, калі ў хаце звадка, а ня відаць, хто вінен - напэўна чорт.

Куды вецір вея, туды й лозы гнуцца. — Прыказваюць таму, хто сьлепа ідзе за натоўпам.

Куды конь з капытом, туды й рак з клюшняй. — Высьмейваюць таго, хто сьлепа наследуе іншых.

Кумоўства ні папоўства і прыданства ні панства. — Хоць поп і кум разам дзіця хрысьцяць, але поп за хрост бярэ грошы, а кум плаце папу дый радзісе дае падаркі. На вясельлі за сталом прыданкі займаюць апошняе месца.