321 аршынны, -ая, -ае. Памерам у адзін аршын. Аршынныя дровы. Аршынныя літары 322 арыгінал, -а, м. 1. Тое. што з'яўляецца прадметам узнаўлення, капіравання, спісвання і пад.; проціл. копія, спіс. Арыгінал карціны, рукапісу. // Тэкст, які перакладаецца… 323 арыгіналка, -і, ДМ -лцы; Р мн. -лак; ж. Жан. да арыгінал (у 2 знач.). 324 арыгінальнасць, -і, ж. Уласцівасць арыгінальнага. Прэтэнзія на арыгінальнасць. 325 арыгінальнічанне, -я, н. Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. арыгінальнічаць. 326 арыгінальнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак. Разм. Старацца быць непадобным да іншых; дзівацкімі ўчынкамі, меркаваннямі звяртаць на сябе ўвагу. 327 арыгінальны, -ая, -ае. 1. Які з'яўляецца арыгіналам (у 1 знач.); сапраўдны, першапачатковы. Арыгінальны рукапіс. 2. Створаны самастойна; не запазычаны, не перакладны.… 328 арыентаванне, -я, н. Дзеянне паводле дзеясл. арыентаваць, арыентавацца (у 1, 2 знач.). 329 арыентаваны, -ая, -ае. Дзеепрым. зал. пр. ад арыентаваць. 330 арыентавацца, -туюся, -туешся, туецца; незак. 1. Вызначаць паводле якіх-н. арыенціраў сваё становішча на мясцовасці або кірунак свайго руху. Уменне арыентавацца на… 331 арыентаваць, -тую, -туеш, -туе; незак., каго-што. 1. Даваць магчымасць вызначыць сваё становішча на мясцовасці або кірунак свайго руху. // Надаваць патрэбны кірунак… 332 арыенталізм, -у, м. Кніжн. 1. Вывучэнне Усходу, захапленне Усходам, яго культурай. 2. Усходні, арыентальны характар, адценне чаго-н. Арыенталізм стылю. 333 арыенталіст, -а, М -сце, м. Спецыяліст па арыенталістыцы; усходазнавец. 334 арыенталістыка, -і, ДМ -тыцы, ж. Сукупнасць навук, якія вывучаюць гісторыю, эканоміку, мовы, мастацтва і пад. краін Усходу; усходазнаўства. 335 арыентальны, -ая, -ае. Характэрны для краін Усходу; усходні. Арыентальны стыль у выяўленчым мастацтве. [Лац. orientalis — усходні.] 336 арыентацыя, -і, ж. 1. Дзеянне паводле дзеясл. арыентаваць, арыентавацца (у 1 знач.); вызначэнне свайго месцазнаходжання. 2. перан. Уменне разабрацца ў якіх-н.… 337 арыенцір, -а, м. 1. Указальнік, указальная прылада для арыентацыі. Светлавы арыенцір. 2. Асобны прадмет на мясцовасці, з дапамогай якога лёгка разабрацца, арыентавацца.… 338 арыенцірны, -ая, -ае. Які мае адносіны да арыенціра (у 1, 2 знач.). Арыенцірная схема. 339 арыенціровачны, -ая, -ае. 1. Які служыць, прызначаны для арыенціроўкі. Арыенціровачны пункт, палёт. 2. Патрэбны або дастатковы для арыенціроўкі, прыблізны, папярэдні.… 340 арыенціроўка, -і, ж. Тое, што і арыентацыя.
