201 арнаментоўка, -і, ДМ -ўцы, ж. Дзеянне паводле знач. дзеясл. арнаментаваць. 202 арнаментыка, -і, ДМ -тыцы. ж. 1. Тое, што і арнаментацыя (у 2 знач.). Адной з асаблівасцей беларускай арнаментыкі ў разьбе з'яўляецца прастата і выразнасць ліній,… 203 арнаментыст, -а, М -сце, м. Спецыяліст па рысаванню, кладцы, лепцы арнаментаў. 204 арнаутка, -і, ДМ -тцы, ж. Гатунак яравой цвёрдай пшаніцы са шклопадобным белым зернем. 205 арніталагічны, -ая, -ае. Які мае дачыненне да арніталогіі. 206 арніталогія, -і, ж. Раздзел заалогіі, які вывучае птушак. [Ад грэч. ornis — птушка і logos — вучэнне.] 207 арнітолаг, -а, м. Спецыяліст па арніталогіі. 208 арол, арла, м. 1. Буйная драпежная з загнутай дзюбай птушка, якая жыве пераважна ў гарыстых або стэпавых мясцовасцях. Стэпавя арол. Арол-беркут. Белы арол.… 209 арпеджыо, 1. прысл. Спец. Спосаб выканання акордаў, пры якім тоны, што іх складаюць, бяруцца не адначасова, а па чарзе, звычайна ад ніжняга да верхняга. 2. у… 210 арсенал, -а, м. 1. Склад зброі і ваеннай амуніцыі. Арсенал Петрапаўлаўскай крэпасці. // перан.; чаго. Запас, вялікая колькасць чаго-н. Арсенал выхаваўчых сродкаў.… 211 арсеналец, -льца, м. Той, хто працуе ў арсенале. 212 арсенальны, -ая, -ае. Які мае дачыненне да арсенала. Арсенальны двор. Арсенальны вартаўнік. Арсенальны майстар. 213 арт... Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае слову артылерыйскі, напрыклад: артабстрэл, артдывізіён, артпадрыхтоўка, артагонь, артбатарэя, артполк,… 214 артадаксальнасць, -і, ж. Кніжн. Уласцівасць артадаксальнага. Артадаксальнасць поглядаў. 215 артадаксальны, -ая, -ае. Кніжн. Які няўхільна трымаецца якога-н. вучэння, светапогляду; паслядоўны. [Ад грэч. orthodoksos — прававерны.] 216 артадокс, -а, м. Кніжн. Чалавек артадаксальных поглядаў. 217 артадоксія, -і, ж. Кніжн. Артадаксальная прыхільнасць да якога-н. вучэння, цвёрдая паслядоўнасць у поглядах. 218 артаклаз, -у, м. Каліевы палявы шпат, пародаўтваральны мінерал, якому ўласцівы белы, шэры, ружовы і інш. колеры; шырока выкарыстоўваецца ў шкляной і керамічнай… 219 артапед, -а, М -дзе, м. Урач — спецыяліст па артапедыі. 220 артапедычны, -ая, -ае. Які мае дачыненне да артапедыі. Артапедычнае лячэнне. // Прызначаны для лячэння якіх-н. дэфармацый цела, для іх кампенсацыі. Артапедычная…
