121 аргумент, -а, М -нце. м. 1. Лагічны довад, які служыць асновай для доказу чаго-н. Важкі аргумент. Недарэчны, неабходны, пераканаўчы, трапны аргумент. Шукаць аргументы.… 122 аргументаванне, -я, н. Дзеянне паводле знач. дзеясл. аргументаваць. 123 аргументаваны, -ая, -ае. Які атрымаў дастатковую аргументацыю. Аргументаваная думка. 124 аргументавацца, -туецца; незак. Зал. да аргументаваць. 125 аргументаваць, -тую, -туеш, -туе; зак. і незак., што. Прывесці (прыводзіць) доказы, аргументы (у 1 знач.). Ходас ніколі не ўмеў так ясна аргументаваць свае думкі, як… 126 аргументацыя, -і, ж. 1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. аргументаваць. 2. Сукупнасць аргументаў. Дастатковая аргументацыя. Лагічная аргументацыя. 127 аргус, -а. м. 1. У старажытнагрэчаскай міфалогіі — стовокі вартаўнік, якога багіня Гера паставіла вартаваць Іо, дачку аргонскага цара. 2. перан. Кніжн. уст.… 128 арда, -ы, ДМ -дзе; мн. орды, -аў; ж. 1. Назва дзяржаўных утварэнняў, якія вылучыліся пасля драблення мангольскай дзяржавы Чынгісхан, а таксама стаўка, месцазнаходжанне… 129 ардалія, -і; Р мн. -яў; ж. Спосаб, якім вызначалі ў сярэднія вякі вінаватасць ці невінаватасць абвінавачанага праз катаванне агнём, вадой і пад. [Лац. ordalia.]… 130 ардынар, -а, м. Сярэдні за многа гадоў узровень вады ў рэчцы або вадаёме. Вада паднялася вышэй ардынара. [Лац. ordinarius — звычайны.] 131 ардынарац, -рца, м. 1. Уст. Афіцэр для даручэнняў пры камандуючым. 2. Ваеннаслужачы пры камандзіру або пры штабе для сувязі, выканання асобных даручэнняў і асабістых… 132 ардынарнасць, -і, ж. Уласцівасць ардынарнага. 133 ардынарны, -ая, -ае. 1. Які нічым не вызначаецца, звычайны, нават пасрэдны. 2. Уст. У абазначэнні вучоных пасад — штатны, патрэбны паводле штату, які займае кафедру… 134 ардыната, -ы, ДМ -наце; Р мн. -аў; ж. У геаметрыі — назва аднаго з двух (трох) лікаў, якая вызначае становішча пункта на плоскасці адносна прамавугольнай сістэмы… 135 ардынатар, -а, м. Доктар бальніцы, клінікі і пад., які лечыць пад кіраўніцтвам загадчыка аддзялення. Ардынатар пры стацыянары. [Ад лац, ordinator — распарадчык.]… 136 ардынатарская, -ай, ж. Доктарскі пакой у бальніцы або клініцы. 137 ардынатура, -ы, ж. 1. Род практычнай медыцынскай аспірантуры. Клінічная ардынатура. 2. Пасада ардынатара. 3. Уст. Пасада ардынарнага прафесара. 138 ардынскі, -ая, -ае. Які мае дачыненне да арды. 139 ардэн, -а, м. Парода ламавых коней. У стайні, апанаваны вясельным настроем, выхваляўся сваёю годнасцю гнеды ардэн. Крапіва. 140 ардэнаносец, -носца, м. Чалавек аба арганізацыя, якія ўзнагароджаны ордэнам. Партызан-ардэнаносец. Завод-ардэнаносец.