241 абвалаканне, -я, н. Дзеянне паводле знач. дзеясл. абвалакаць — абвалачы, абвалакацца — абвалачыся. 242 абвалакацца, -аюся, -аешся, -аецца. Незак. да абвалачыся. 243 абвалакаць, -аю, -аеш, -ае. Незак. да абвалачы. 244 абвалакванне, -я, н. Дзеянне паводле знач. дзеясл. абвалакваць — абвалачы. 245 абвалаквацца, -аюся, -аешся, -аецца. Незак. да абвалачыся. 246 абвалакваць, -аю, -аеш, -ае. Незак. да абвалачы. 247 абвалачы, -лаку, -лачэш, -лачэ; -лачом, -лачаце; пр. абвалок, -лакла, -лакло; зак., каго-што. 1. Ахутаць, пакрыць сабой з усіх бакоў, зацягнуць. Хмары абвалаклі… 248 абвалачыся, -лакуся, -лачэшся, -лачэцца; пр. абвалокся, -лаклася, -лаклося; зак. Ахутацца, пакрыцца, зацягнуцца чым-н. Даліна абвалаклася туманам. 249 абвалены, -ая, -ае. Дзеепрым. зал. пр. ад абваліць. 250 абвалісты, -ая, -ае. Які лёгка абвальваецца. Абвалісты бераг. 251 абваліцца, -валюся, -валішся, -валіцца; зак. Абрынуцца, разбурыцца, паваліцца. Столь абвалілася. □ Толькі жанчыны прайшлі, як абвалілася сцяна і загарадзіла вузкі… 252 абваліць, -валю, -валіш, -валіць; зак. 1. Абурыць што-н. Абваліць склеп. Абваліць вугальны пласт. Абваліць падмыты вадою бераг. 2. Паваліць каго-, што-н. Абваліць… 253 абвалка, -і, ДМ -лцы, ж. 1. Тое, што і абвальванне. У тунелі скончылася абвалка пароды. 2. Спец. Аддзяленне мяса ад касцей. Абвалка мясной тушы. 254 абвалоўванне, -я, н. Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. абвалоўваць — абвалаваць. 255 абвалоўвацца, -аецца; незак. Зал. да абвалоўваць. 256 абвалоўваць, -аю, -аеш, -ае. Незак. да абвалаваць. 257 абвальванне, -я, н. Дзеянне паводле знач. дзеясл. абвальваць-абваліць, абвальвацца-абваліцца. 258 абвальвацца, -аецца; незак. 1. Незак. да абваліцца. 2. Зал. да абвальваць. 259 абвальваць, -аю, -аеш, -ае. Незак. да абваліць. 260 абвальны, -ая, -ае. Вялікай сілы, здольны абваліць, паваліць што-н. То там, то тут наваколле ўздрыгвала ад моцных абвальных выбухаў бомб. Мележ.