181 абарог, -а, м. Збудаванне ў выглядзе стрэшкі, паднятай на чатырох слупах, якое служыць для складання сена, саломы і пад. 182 абарона, -ы, ж. 1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. абараняць — абараніць і абараняцца — абараніцца. 2. Сукупнасць сродкаў, накіраваных на забеспячэнне краіны,… 183 абаронец, -нца, м. Прыхільнік абаронніцтва. 184 абаронніцкі, -ая, -ае. Які выражае палітыку, настроі абаронніцтва. Абаронніцкая пазіцыя. Абаронніцкія партыі. 185 абаронніцтва, -а, н. Палітыка абароны буржуазнай дзяржавы і інтарэсаў нацыянальнай буржуазіі, якая праводзілася апартуністычнымі партыямі ў часе першай сусветнай вайны… 186 абаронны, -ая, -ае. Які звязаны з абаронай, задавальняе патрэбы абароны. Абаронная магутнасць краіны. Абароннае значэнне. Абаронная прамысловасць. 187 абаронца, -ы, ДМ -у, Т -ам, м.; ДЫ -ы, Т -ай(-аю), ж. 1. Той, хто каго-, што-н. абараняе, засцерагае ад нападу, непрыязных або варожых дзеянняў, шкоднага ўплыву;… 188 абарончы, -ая, -ае. Які мае сваёй мэтай абарону. Абарончыя баі. Абарончая тактыка. // Прызначаны для абароны. Абарончыя збудаванні. Абарончы рубеж. □ Узвод… 189 абарот, -у, М -роце, м. 1. Поўны круг, зроблены пры вярчэнні. Кола робіць дзесяць абаротаў за секунду. Працаваць на малых абаротах. // Спец. Перавернуты пласт.… 190 абаротак, -тку, м. Разм. Тое, што і абарот (у 3 знач.). 191 абаротлівасць, -і, ж. Уласцівасць абаротлівага. 192 абаротлівы, -ая, -ае. Той, хто ўмела вядзе справы; вынаходлівы, энергічны. Чыкілевіч — абаротлівы, кемлівы чалавек, спрытны гаспадар, жыве наводшыбе. Колас. 193 абаротнасць, -і, ж. Спец. Колькасць абаротаў (кола, вала і пад.) за пэўны прамежак часу. Высокая абаротнасць матора. 194 абаротны, -ая, -ае. Спец. 1. Які прызначаны для абароту, знаходзіцца ў абароце (у 3 знач.). Абаротныя сродкі. Абаротны капітал. Абаротны баланс. 2. Які прызначаны… 195 абароцісты, -ая, -ае. Разм. Тое, што і абаротлівы. 196 абарочванне, -я, н. Дзеянне паводле знач. дзеясл. абарочваць. 197 абарочвацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак. 1. Незак. да абярнуцца. 2. Зал. да абарочваць. 198 абарочваць, -аю, -аеш, -ае. Незак. да абярнуць (у 1-4 знач.). 199 абартыўны, -ая, -ае. 1. Накіраваны на спыненне якога-н. працэсу, хваробы і пад. Абартыўныя сродкі. Абартыўнае лячэнне. 2. Спец. Які спыніў сваё развіццё ў самым… 200 абарыген гл. абарыгены.