аленегадоўчы, -ая, -ае. Які мае дачыненне да аленегадоўлі. Аленегадоўчы саўгас. Аленегадоўчая ферма.

аленіна, -ы, ж. Мяса аленя.

алень, -я, м. Свойская і дзікая жвачная жывёліна атрада парнакапытных з галінастымі рагамі і кароткім хвастом. Паўночны алень. Алень-марал. Плямісты алень.…

аленябык, -небыка, м. Жвачная жывёліна атрада парнакапытных з доўгімі спіральна закручанымі рагамі, якая водзіцца ў Цэнтральнай і Паўднёвай Афрыцы.

аленявод, -а, м. Тое, што і аленегадовец.

аленяня і аленянё, -няці; мн. -няты, -нят; н. Дзіцяня аленя.

алергалагічны, -ая, -ае. Які мае адносіны да алергалогіі. Алергалагічная прафілактыка.

алергалогія, -і, ж. Спец. Раздзел медыцыны, які вывучае прычыны ўзнікнення, механізм развіцця і праяўлення, прафілактыку і лячэнне алергічных хвароб.

алерген, -у, м. Спец. Рэчыва, якое выклікае алергію.

алергічны, -ая, -ае. Які мае адносіны да алергіі. Алергічны стан. Алергічнае захворванне.

алергія, -і, ж. Змененая адчувальнасць ці рэактыўнасць арганізма на паўторнае дзеянне некаторых рэчываў. [Грэч. allos — другі і ergon — дзеянне.]

алерголаг, -а, м. Спецыяліст у галіне алергалогіі.

алеут гл. алеуты.

алеутка гл. алеуты.

алеуты, -аў; адз. алеут, -а, М алеуце, м.; алеутка, -і, ДМ -тцы; мн. алеуткі, -так; ж. Карэннае насельніцтва Алеуцкіх астравоў.

алеуцкі, -ая, -ае. Які мае дачыненне да алеутаў. Алеуцкая мова.

алешкавы, -ая, -ае. Тое, што і альховы, алешнікавы. [Воўк] паволі пасунуў праз алешкавы параснік, што ля ракі. Лынькоў.

алешнік, -у, м., зб. 1. Альховы лес, зараснік альховых кустоў. За полем пачынаўся гай з густога алешніку і бярэзніку. Якімовіч. Густы алешнік і месцамі лаза…

алешнікавы, -ая, -ае. Які мае адносіны да алешніку. На алешнікавым узгорку выбралі месца, каб будаваць першы барак для рабочых. Чорны.

алешына, -ы, ж. 1. Лісцевае дрэва сямейства бярозавых; вольха. На балоце між густых алешын пасуцца авечкі. Грамовіч. 2. толькі адз. Драўніна, матэрыял гэтага…