41 апазнаванне, -я, н. Дзеянне паводле знач. дзеясл. апазнаваць — апазнаць. 42 апазнаваць, -знаю, -знаеш, -знае; -знаём, -знаяце. Незак. да апазнаць. 43 апазнанне, -я, н. Устанаўленне тоеснасці асобы, рэчы або прадмета па пэўных прыкметах і асаблівасцях. 44 апазнаны, -ая, -ае. Дзеепрым. зал. пр. ад апазнаць. 45 апазнаць, -знаю, -знаеш, -знае; зак., каго-што. Пазнаць каго-, што-н. па якіх-н. адзнаках, прыкметах. Пні доўгія, але высокія, і лёгка іх апазнаць, што яны з-пад… 46 апазненне, -я, н. Дзеянне паводле знач. дзеясл. апазняцца — апазніцца. 47 апазніцца, апазнюся, апознішся, апозніцца; зак. Тое, што і спазніцца. 48 апазняцца, -яюся, -яешся, -яецца. Незак. да апазніцца. 49 апаіць, апаю, апоіш, апоіць; зак., каго. 1. Напаіць больш чым трэба, празмерна. Апаіць каня. □ — Го, браток, — смяяліся мужчыны. — Апоіць цябе цётка малаком.… 50 апак, -у, м. Сорт белай гліны, якая ідзе на выраб пасуды. 51 апакаліпсіс, -а, м. Адна з хрысціянскіх царкоўных кніг, якая змяшчае містычныя прароцтвы пра канец свету. [Ад грэч. apokаlypsis — адкрыццё.] 52 апакаліпсічны, -ая, -ае. Які мае дачыненне да апакаліпсіса. 53 апакаліптычны, -ая, -ае. Тое, што і апакаліпсічны. 54 апаковы, -ая, -ае. Зроблены з апаку. 55 апакрыфічны, -ая, -ае. Які мае адносіны да апокрыфаў. Апакрыфічная літаратура. 56 апал1, -у, м. 1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. апальваць — апаліць. 2. Тое, чым што-н. апальваецца (дровы, драўнінныя адыходы, торф і пад.); паліва. Але… 57 апал2, -у, м. Празрысты шклопадобны камень (звычайна малочнага колеру з блакітнаватым ці жаўтаватым адлівам), некаторыя гатункі яго лічацца каштоўнымі. А там… 58 апала, -ы, ж. У дапятроўскай Расіі — гнеў, няміласць цара да баярына, вяльможы, які ў чым-н. правінаваціўся; кара, якая накладалася на такога вяльможу. //… 59 апалавы, -ая, -ае. Які мае адносіны да апалу2. Апалавы камень. // Які зроблены з апалу2 або ўтрымлівае апал2. Апалавы пярсцёнак. // Малочна-белы з жоўтым або… 60 апалагет, -а, М -геце. м. Кніжн. Актыўны абаронца якога-н. вучэння, ідэі, парадкаў. Апалагеты капіталізму.
